10 km

10 km progressie

Mijn 10 kilometer PR ontwikkeling:

05-07-2019	Midzomerloop Leiderdorp	00:44:24	10.000 m	13,51 km/u
28-04-2019	Omloop van Noordwijkerhout	00:45:13	10.000 m	13,27 km/u
06-03-2016	City-Pier-City	00:46:13	10.000 m	12,98 km/u
02-11-2014	Zilveren Turfloop (10 KM)	00:46:36	10.000 m	12,88 km/u
09-03-2014	CPC Loop (10 km)	00:47:47	10.000 m	12,56 km/u
27-04-2013	Oranjeloop Leiderdorp (5.000m)	00:48:50	10.000 m	12,29 km/u
21-10-2012	Willem-Alexander Kinderziekenhuis loop (WAKZ loop)	00:49:00	10.000 m	12,24 km/u
15-05-2011	Leiden Marathon (10 km)	00:50:47	10.000 m	11,81 km/u
18-09-2010	Polderloop Stevenshof	00:56:32	10.000 m	10,61 km/u
21-06-2010	PPC loop (10 KM)	00:57:58	10.000 m	10,35 km/u
01-11-2009	LRRC-loop	01:06:52	10.000 m	8,97 km/u

Mijn eerste 10 km liep ik als 16-jarige op 1 november 2009. Ik had net mijn PR op de 5 km verbeterd naar 26:26 en ging eens testen hoe een 10 km zou zijn. Ik trainde in die tijd nog niet bij een vereniging en liep ook vrij weinig voor mezelf. Ik voetbalde wel, maar dat stelde niet veel voor.
Dat was ook wel te merken, ik liep hem in 1:06:52 tijdens een LRRC Run Classic, daarmee was de laatste plaats voor mij. Een slechte tijd, die dichter bij de 1:10 dan de 1:00 zat. Daar was nog veel winst te halen. Die laatste plaats was ook mijn deel toen ik diezelfde maand in Leiderdorp nog een 10 km liep bij de Omloop van Leiderdorp, die was zelfs nog trager 1:07:52. Dat zat me niet lekker, voorlopig zou ik weer 5 km's gaan lopen.




In juni 2010 ging ik voor een nieuwe kans. Ik had al wat meer ervaring en was een stuk beter geworden. Dat resulteerde in een dik PR van 57:58 bij de PPC Loop in het Leidse park Cronesteyn.
Dat voelde zo goed, 10 km binnen een uur kunnen lopen, daar was ik toen heel blij mee.
Tijdens de Polderloop in mijn thuiswijk de Stevenshof liep ik de 10 alweer sneller (56:32).


Daarna ging de focus een tijdje op de 5 km, de volgende 10 km wedstrijd stond gepland tijdens de Leiden Marathon op 15 mei 2011. Het parcours van de drie langste afstanden (marathon, halve marathon en 10 km) liep toen nog door de Stevenshof heen, wat leuk was, omdat mijn oma daardoor ook langs het parcours kon kijken. Nu kon ik merken dat ik een jaar bij Voorschoten'97 had getraind.
Mijn tijd was ruim 5 minuten sneller geworden en ik finishte op de Vismarkt in 50:47, dat smaakte naar meer.


Nu zat ik ineens dicht tegen de 50:00 barrière aan. Het zou alleen nog meer dan een jaar duren, voordat ik onder de 50 minuten zou lopen. Eerst volgde er in mei 2012 nog een totaal mislukte poging tijdens de Leiden Marathon, ik kwam er totaal niet aan te pas en liep een dramatische 55:52.


In oktober 2012 lukt het dan eindelijk. Ik liep de Willem Alexander Kinderziekenhuis loop (WAKZ loop) in 49:00 op een parcours dat zelfs iets langer dan 10 km was. Het was een fantastisch gevoel om de 10 km voor het eerst binnen de 50 minuten te lopen.




Dit PR verbeterde ik op 27 april 2013 tijdens de Oranjeloop in Leiderdorp. Ik ging toen 10 seconden sneller (48:50). Het volgende PR volgde in maart 2014 tijdens mijn eerste deelname aan de City-Pier-City Loop in Den Haag. Hier deed ik mijn eerste 10 km wedstrijd sinds mijn knieblessure die ik in het najaar van 2013 opliep. Ik liep in Den Haag voor het eerst onder de 48 minuten en kwam uit op 47:47. Deze tijd stond minder lang, want tijdens de Zilveren Turfloop in Mijdrecht op 2 november 2014 verbeterde ik mezelf met ruim een minuut en was mijn eerste 46'er een feit. Mijn nieuwe PR van 46:36 zou meer dan een jaar blijven staan.




Na de Zilveren Turfloop merkte ik dat ik een serieuze blessure had aan mijn knie, waardoor ik twee maanden niet mocht hardlopen. Daarna moest ik weer langzaam gaan opbouwen, het kostte me veel tijd om mijn oude niveau terug te keren. Bij de City-Pier-City Loop op 6 maart 2016 verbeterde ik mezelf met 23 seconden en stond mijn PR op 46:13.






Die 46:13 bleef weer heel lang staan als PR. Op de volgende verbetering moest ik ruim drie jaar wachten! Tussendoor liep ik nog wel voor het eerst binnen de 46 minuten. Dat gebeurde niet tijdens een 10-km wedstrijd, maar als tussentijd op de Zevenheuvelenloop! Het stuk vanaf het 5 km-punt tot de finish liep ik in 45:53 en dat was mijn eerste 45'er op de 10 km. Deze tussentijd geldt niet als PR, omdat het 5 km punt van de Zevenheuvelenloop vele meters hoger ligt dan de finish van de loop. Voor het hele parcours is dat geen issue, omdat start en finish op dezelfde plek zijn, maar het 5 km punt ligt op een hoogte van rond de 90 meter en de finish op ongeveer 34 meter, dan is het dus niet geldig, wat logisch is. Wel was het een mooie bevestiging voor mij, want als het als tussentijd op een langere afstand al zo snel kan, dan moet ik op een losse 10 km toch wel een 45'er kunnen lopen of zelfs net daaronder?


In maart 2019 liep in bij de Voorschotenloop in moeilijke omstandigheden (heel veel wind) 47:01 op de 10 km. Mooi was ook dat ik finishte als 2e man van Voorschoten'97 en daarmee voor het eerst had bijgedragen aan het resultaat van V97 voor het verenigingsklassement in het Z&Z Circuit. Voorschoten'97 werd die dag 2e van de 5 verenigingen die het klassement haalden. Deze prijs was een mooie bonus voor mij en precies op tijd behaald, aangezien het verenigingsklassement een seizoen later werd afgeschaft.

Actiefoto Voorschotenloop 2019 door Jeroen Tibbe Fotografie

Omloop van Noordwijkerhout 2019

Onder de 45 minuten, dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Vele pogingen om de drie kwartier grens te doorbreken lukten niet. Maar de eerste bevestiging dat ik er bijna was kwam op 28 april 2019 tijdens de Omloop van Noordwijkerhout. Daar liep ik 45:13 en was ik nog maar 14 seconden van de droomtijd verwijderd. De eerste officiële 45'er was een feit!





Na mijn tweede marathon had ik mijn goede vorm doorgetrokken. Ik besloot om bij de Midzomerloop in Leiderdorp op 5 juli 2019 een serieuze poging te doen om op 44:59 uit te komen.
In Leiderdorp was er een snel parcours en de omstandigheden waren op de dag zelf heel goed.


Gelijk vanaf de start pakte ik het tempo op van 4:30 per kilometer. De eerste kilometer ging ruim binnen de 4:30 en zo kon ik mooi marge opbouwen. Ik zag bij ieder kilometerpunt dat ik onder de tijd liep die ik bij die doorkomst moest lopen, ik won steeds een paar seconden en bouwde daarmee extra marge op. Na 9 kilometer zag ik dat het bijna niet meer mis kon gaan en kreeg ik een euforisch gevoel. Het zou gaan lukken, die 10 kilometer binnen 45 minuten lopen! Ik kwam op het 10 kilometer punt door in 44:24. Ik balde daar al mijn vuist, maar ik moest de race nog afmaken, want het parcours mat 10,3 km. Die 10,3 rondde ik af in 45:58, dus ik had ook op die laatste meters nauwelijks ingeleverd.


Maar de eindtijd op 10,3 deed er niet echt toe, het ging om de tijd die op het 10 kilometerpunt op de klokken stond en dat was 44:24! Het was me gelukt om binnen de drie kwartier grens te lopen, een fantastisch gevoel, een van de hoogtepunten uit mijn hardloop carrière.

Tijdens de WAKZ-Loop 2012, voor het eerst onder de 50 minuten op de 10 km!

Zevenheuvelenloop 2012, 2015-2019

Zevenheuvelenloop

Resultaten:


2012: 15 km in 1:14:49 (PR)
2015: 15 km in 1:16:40
2016: 15 km in 1:12:48 (PR)
2017: 15 km in 1:09:03 (PR)
2018: 15 km in 1:09:10
2019: 15 km in 1:06:53 (PR)


De Zevenheuvelenloop in Nijmegen is een van de grootste hardloopevenementen van Nederland.
De 15 km is de hoofdafstand en het is de snelste 15 km-wedstrijd van de wereld. Er werd al 3 keer een wereldrecord gelopen bij de mannen (in 2001, 2010 en 2018). Ook bij de vrouwen werd het wereldrecord hier al gelopen.

Het snelle parcours, de gunstige datum van de loop (altijd medio november en daardoor vaak in ideale weersomstandigheden), het feit dat het inschrijfgeld schappelijk is en het evenement organisatorisch heel goed geregeld is maakt de Zevenheuvelenloop tot een van mijn favoriete hardloopwedstrijden.

In 2012 maakte ik mijn debuut en na mijn tweede deelname in 2015 werd het een vaste traditie om mee te lopen in Nijmegen.

Het parcours begint midden in Nijmegen vlak bij het station. Daarna loopt je vals plat omhoog richting Groesbeek en draai je de Zevenheuvelenweg op. De laatste 5 km loopt het parcours omlaag richting de finish in Nijmegen op ongeveer dezelfde plek waar ook is gestart.

Mijn eerste deelname was in 2012. Dit was mijn tweede 15-km wedstrijd in mijn loopbaan.

Een jaar ervoor had ik de 15 km Bosloop in de Leidse Hout voltooid in 1:27:46. Met die tijd eindigde ik op de laatste plaats, maar ik had wel alvast aan de afstand geproefd.

Ter voorbereiding op deze Zevenheuvelenloop liep ik de 16,1 km bij de Vlietloop en die ging in 1:31:34, daarmee was ik al iets sneller geworden dan vorig jaar.

Mijn doel was heel bescheiden, ik wilde een PR lopen, maar verder wist ik niet wat ik van mezelf kon verwachten.

Eenmaal gestart in Nijmegen ging het veel beter dan verwacht, ik wist de eerste 5 km net binnen 25 minuten te lopen en ik liep ook de tweede 5 km in ongeveer dezelfde tijd. Ik zat dus net binnen de 50 minuten op het 10-km punt.

Ik verslapte geen moment, ik bleef een super vlak schema lopen en kwam uit op 1:14:49. Ik was heel blij met die tijd, dit was ver boven mijn verwachting en ik had ruim 12 minuten van mijn PR af gelopen. Mijn Zevenheuvelenloop debuut bleek het vliegwiel voor het verdere verloop van mijn hardloopcarrière. Hier kreeg ik de smaak te pakken om te gaan trainen voor de halve marathon en later ook de hele marathon.

In 2013 had ik me niet ingeschreven en dat was maar goed ook, want ik kreeg twee maanden voor de loop een blessure, in 2014 zou ik weer gaan, maar een blessure zorgde dat ik niet kon meedoen.

   
















In 2015 kon ik dan eindelijk opgaan voor mijn tweede Zevenheuvelenloop. Ik reisde samen met schaatsmaat Bert Breed naar Nijmegen. Daar liep ik (in Feyenoordshirt) weer een redelijk constante race, maar ik kon helaas mijn PR van 2012 niet verbeteren. Ik liep 1:16:40. Maar ik was er weer bij en op redelijk niveau en dat was fijn. Het was gewoon al heel fijn om weer mee te kunnen doen, dat het PR er niet in zat vond ik helemaal niet erg.

In 2016 wilde ik mijn PR weer gaan aanvallen. Het werd na 4 jaar wel tijd voor dat PR om te sneuvelen, ik was goed vooruitgegaan dat jaar, met o.a. een dik PR op de halve marathon (1:48:52), dus een verbetering moest erin zitten.

Het werd een Zevenheuvelenloop in stormachtig weer. Maar dat weerhield me er niet van om inderdaad mijn PR te lopen. Ik liep 1:12:48 en daarmee was het 15 km PR na 4 jaar eindelijk een feit.

In 2017 beleefde ik weer een hele goede editie. Met mijn broer Marnix en Bert Breed reisde ik af naar Nijmegen en besloot ik om voor een tijd onder de 1:10 te gaan. Ik dacht dat die tijd wel haalbaar zou zijn voor mij. Ik liep de eerste 5 km in een prima 23:10 en daarmee liep ik goed op schema voor mijn beoogde eindtijd. Tijdens de tweede 5 km, wat het zwaarste stuk van het parcours is liep leverde ik maar 15 seconden in op mijn schema en liep ik nog steeds keurig op het schema voor onder de 1:10.

De laatste 5 kilometer kon ik zelfs nog flink versnellen. Het snelste stuk van het parcours liep ik binnen de 22:30 en daarmee kwam ik uit op een prachtige tijd van 1:09:03 en dikke 3 minuten sneller dan mijn PR van 2016! Daarnaast liep ik ook nog een voor het eerst een 45'er op de 10 km, want het stuk vanaf het 5 km punt tot de finish liep ik in 45:53. Dat was voor het eerst dat ik de 10 km onder de 46 minuten liep. Dit geldt echter niet als PR, omdat het 5 km punt aanzienlijk hoger ligt dan de finish. Met een dik 15 km PR was dit een zeer geslaagde dag!

In 2018 kwam ik weer in de buurt van mijn PR, maar ik haalde het net niet. Met 1:09:10 kwam ik 7 seconden tekort. Ik had mijn race ongeveer hetzelfde ingedeeld als in 2017. Wel was het mooi dat ik weer dit niveau kon halen met een tijd van binnen de 1:10. 

In 2019 deed ik voor de 6e keer mee aan de Zevenheuvelenloop. Het doel was om mijn PR met 4 seconden te verbeteren, dan zou ik binnen de 1:09 gaan lopen. Vorig jaar lukte dat net niet en kwam ik 11 seconden tekort. Nu was ik in de zomer nog in heel goed in vorm geweest, ik liep toen de 10 km voor het eerst binnen 45 minuten. In september was ik de vorm totaal kwijt en liep ik slechte tijden. In oktober en november heb ik vervolgens hard getraind om op tijd klaar te zijn voor de Zevenheuvelenloop.

Ik ging met mijn broer Marnix en schaatsmaat Bert Breed naar Nijmegen. Ik startte vanuit startvak geel (het 3e vak) en ik mocht daarom al na 7 minuten beginnen aan mijn 15 km door het Rijk van Nijmegen. De omstandigheden waren ideaal voor snelle tijden (6-7 graden, droog, zonnig en windstil). Vandaag was dus dé kans om een mooi PR te lopen.

Ik ging voortvarend van start. Na 1 km zat ik ver onder het schema voor 1:08:59 (4:22 doorkomst), na de 2 kilometer ging het vals plat omhoog, maar ik bleef na 5 km keurig 15 seconden onder het schema (22:44 doorkomst). Na 5 km gingen de kilometertijden ook weer sneller, ondanks dat ik bij de verzorgingspost bijna onderuit werd gehaald. Ik bleef gelukkig op de been en ook op de Zevenheuvelenweg bleef ik prima onder het schema. Toen ik na 11 kilometer nog steeds ruim onder het schema liep kreeg ik het gevoel dat er meer in zat dan die 1:08. Stiekem dacht ik al aan 1:07 en mijn doorkomsten op het lange stuk vals plat naar beneden bevestigden dat ook. In de laatste kilometer zag ik dat ik 1:02:43 liep en als ik een hele snelle laatste kilometer kon lopen zou ik zelfs een tijd onder de 1:07 kunnen halen.

Aangezien je nooit weet wanneer je weer zo'n mooie kans krijgt op zo'n mooie tijd besloot ik nog een keer alles te geven. De laatste 200 meter moest ik een lange eindsprint inzetten om het te halen, maar bij 50 meter zag ik dat het goed ging komen. Ik finishte in 1:06:53 een geweldig mooi onverwacht PR op de 15 km. Zo bracht de Zevenheuvelenloop mij weer succes. Ik was super blij met deze mooie tijd. Ook Marnix liep een mooi PR van net boven het uur.

Het lopen van de 1:06:53 op de 15 km is een van de hoogtepunten uit mijn hardloop carrière.

  <Editie 2019 

In 2020 was er door de corona pandemie in Nederland geen Zevenheuvelenloop. Maar Marnix en ik besloten om in november 2020 zelf het parcours alsnog te lopen. Met de auto gingen we naar Nijmegen en liepen onze 15 km over het officiële parcours. Een snelle tijd werd het niet, maar dat was niet zo erg, het was vooral voor de lol en ik kon de omgeving deze keer ook beter in me opnemen dan normaal. Wel miste ik wel de vele aanmoedigingen langs de kant en de verzorgingsposten. Ik liep uiteindelijk 1:18:49 en dat was binnen mijn eigen doeltijd van 1:20.

Ook in 2021 was er door die vervelende pandemie nog steeds geen Zevenheuvelenloop. Terwijl er in de buitenlucht vrijwel nooit besmettingen plaatsvinden. Onbegrijpelijk, maar Marnix en ik en met ons vele andere lopers besloten om de Zevenheuvelenloop alsnog te lopen en wel op de oorspronkelijke datum.

Deze Alternatieve Zevenheuvelenloop kende ongeveer 1500 lopers die op eigen gelegenheid het officiële wedstrijdparcours liepen op de oorspronkelijke datum. Ik liep mijn 15 km in 1:11:58 en daar was ik tevreden mee. Met de vele andere lopers op het parcours voelde het ook als een echte wedstrijd en de directeur van de Zevenheuvelenloop stond halverwege het parcours zelfs waterzakjes uit te delen. Na het 4 km punt begon ik ook steeds vaker andere lopers in te halen, hierdoor kon ik nog wat extra versnellen. Zo werd het een zeer geslaagde dag bij deze onofficiële editie van de Zevenheuvelenloop.

onofficiële editie 2021

Het hoogteprofiel van het parcours

Leiden Marathon 2019 - eerste PR verbetering op de 42km!

Mijn tweede marathon voltooid in een PR!

Zondag 19 mei 2019, het was tijd voor mijn tweede hele marathon. Met de ervaring van de eerste keer weet ik nu wat er bij een marathon allemaal op je afkomt, de eerste marathon was een heel leerzame ervaring en smaakte naar meer.

De droomtijd was onder 4:30 te finishen, maar of dat er daadwerkelijk in zou zitten wist ik niet. Ik wilde in ieder geval weer onder de 4:40, net als bij mijn eerste keer. Maar het liefst natuurlijk wat sneller, dan zou ik voor het eerst mijn marathon PR kunnen verbeteren.

Ik was in ieder geval beter voorbereid aan de start dan bij mijn eerste keer, hoewel ik nog steeds minder lange duurlopen had gedaan dan eigenlijk de bedoeling was. Maar ik durfde het avontuur weer aan te gaan. De weersomstandigheden waren heel gunstig en ik had een kleine maand geleden nog mijn 10 km PR verbeterd, dus de vorm was er ook.

Helaas kon ik deze editie niet samen met mijn sportmaat Bert Breed lopen. Hij was niet fit genoeg en besloot terug te zakken naar de halve marathon. Een begrijpelijk besluit van hem.

Ik besloot om met de 4:15 pacers mee te lopen in het begin en dit proberen zo lang mogelijk vol te houden.

Aan het begin van het parcours waren mijn vader Jan Boon en mijn Opa Marius de Graaf weer aanwezig om mij aan te moedigen, dat was heel leuk.

Op weg naar Zoeterwoude sprak ik nog even met een zeer ervaren marathonloper uit Noorwegen en in Zoeterwoude werd ik door clubgenoot Matthieu op de Foto gezet. Wat erg goed gelukt is!

Actiefoto Walter Boon Leiden Marathon 2019

 Bij het 5 km punt liepen we net boven de 30 minuten. Bij het eerste waterpunt liepen de pacers naar mijn idee te snel weer door, ik wilde eigenlijk langer de tijd nemen. Maar deed dat eerst nog niet. Dat was niet heel handig en kostte me extra kracht die ik later tekort kwam.

Na 10 km kwamen door net boven het uur. In Groenendijk was het erg leuk door de vele aanmoedigingen van de locals daar.

Ook bij het waterpunt na 10,5 nam ik minder lang de tijd dan ik eigenlijk wilde.

Na de splitsing van het parcours na de pontonbrug liepen we richting Koudekerk, ik deed daar een sanitaire stop. Dat was vorig jaar helemaal niet nodig door het warme weer, maar nu was het rond de 18 graden en zweette ik veel minder. Dan moet het vocht op een andere manier toch afgevoerd worden.

Na 15 km kwamen we door net binnen de 1:30, we waren dus een klein beetje versneld. Ik begon na 16 km te voelen dat mijn rechter kuitspier steeds stijver werd. Ik besloot toen langer de tijd te nemen bij de verzorgingsposten die zouden volgen. Hierdoor ging het langzaam ook steeds beter met de kuit.
Het gevolg daarvan was wel dat ik de pacers van 4:15 definitief kwijt raakte. Dat was jammer, maar ik besloot dat het belangrijker was om goed naar mijn lichaam te luisteren en mijn eigen race te lopen.

De halve marathon doorkomst was 2:07 en dat was 3 minuten sneller dan vorig jaar.
Daarna volgde het lange stuk langs de snelweg naar Roelofarendsveen, een van de saaiste stukken van het parcours. Eenmaal in Roelofarendsveen werd het weer leuker. Ik hield mijn tempo prima vol en haalde soms zelfs andere deelnemers in.

Na 30 km kwam ik door in 3:07. Van die 3 minuten waren er nog maar 2 over, maar nog steeds liep ik op schema voor een PR en een tijd van onder de 4:40.

Daarna kwam Oud-Ade, daar had ik inmiddels 32 km afgelegd. Oud-Ade is een van de leukste stukken van het parcours met heel veel mensen langs de kant en veel enthousiaste aanmoedigingen. Het kleine dorp maakt er altijd een mooi feest van en dat motiveerde me enorm.

Maar de leukste verassing was wel dat Bert Breed in Oud-Ade was om mij aan te moedigen. Na een vriendschappelijke hug ging ik verder en na ongeveer 36 km kwam Bert in Leiderdorp naast me fietsen voor wat morele ondersteuning. Na 37 km liep ik weer Leiden binnen. Nu begon ik het wel duidelijk zwaarder te krijgen. Mijn rechterkuit begon weer stijver te worden en ik moest steeds vaker een stukje wandelen om te voorkomen dat ik kramp zou krijgen.

Helaas moest Bert mij verlaten toen de 10km-lopers op het parcours kwamen, waardoor er geen ruimte meer voor hem was om naast mij te fietsen. Ik werd de laatste 3,5 km de hele tijd ingehaald door allemaal 10km-lopers, dat demoraliseerde nogal en mijn kuit werd steeds slechter en slechter.
De laatste kilometers langs de Leidse singels waren heel erg afzien voor mij, maar het lukte mij wel om de krampaanval te voorkomen.

Hier heb ik wel de meeste tijd verloren tijdens mijn race. Maar ik hield uiteindelijk genoeg tijd over om mijn doelstelling te halen. Tijdens de laatste kilometer zag ik weer mijn vader en mijn opa staan. Ik haalde de finish van mijn tweede hele marathon in een tijd van 4:38:35 en had dus uiteindelijk een PR van 14 seconden gelopen. Het is misschien niet een hele grote verbetering, maar ik ben toch zeer tevreden met deze prestatie. Ik heb hiermee laten zien dat ik mijn eerste marathon een mooi vervolg heb kunnen geven. Ik heb de afstand zeker nog niet helemaal kunnen doorgronden, maar deze twee uitdagingen heb ik wel mooi voltooid!

Resultaat: 618e (overall) van de 682 lopers 
(binnen de 5 uur)

 

 

Later die week kwam er nog een verassing bij. In het Voorschotens Nieuwsblad stond mijn actiefoto op de sportpagina gedrukt met mijn naam en eindtijd erbij vermeld. Deze foto van Mathieu was uitgekozen bij het artikel over de marathonlopers van Voorschoten'97.