27 mei 2018: Geslaagd Marathondebuut in Leiden!
De marathon, het was een grote droom van mij om deze klassieke hardloopafstand van 42,195 km uit te lopen binnen de 5 uur. Deze ambitie ontstond bij mij na mijn eerste halve marathon in 2013, die succesvol verliep en een tijd van 1:53:51 opleverde, ik was toen 19 jaar.In de jaren die volgden was ik al tot 30 km en meerdere halve marathons gekomen, maar heb ik ook meerdere malen te maken gehad met vervelende blessures die een eerder marathondebuut helaas in de weg stonden.
Zaterdag was ik nog wel enigszins gestrest over het weer. Ik ben namelijk zeker geen warm weer loper en juist dit weekend zou het tropisch warm worden. Uiteindelijk werd de weersverwachting voor zondag iets gunstiger en kon ik rustig gaan slapen de nacht van te voren.
Eenmaal in het startvak bood mijn schaatsmaat Bert Breed aan om samen te lopen, een aanbod dat ik dankbaar accepteerde. Bert is een ervaren marathonloper die mij kon voorzien van adviezen en ondersteuning kon bieden als ik het moeilijk zou krijgen, wat ongetwijfeld zou gaan gebeuren.
De eerste kilometer liepen we achter de 4:30 pacers aan. Mijn vader stond op de eerste meters klaar om een actiefoto te maken en bij de singel stond mijn 75-jarige opa langs de kant, ik schudde opa nog even snel de hand en toen gingen we richting Zoeterwoude.
We liepen steeds verder weg bij de 4:30 pacers en kwamen tussen de
4:30 en 4:15 pacers in te lopen. Bij de Weipoort kregen we een zoutarm
broodje van Ada (de vrouw van Bert). De 5 km was intussen binnen de 30
minuten afgerond en na 10 km kwamen we door in 1:00:17. Het lopen ging
nog soepel en we liepen zeer ruim onder het schema van 5 uur. Dat was
ook de bedoeling, want ik wist dat ik in het tweede deel flink zou gaan
inleveren op dat schema.
Het was gelukkig bewolkt en er was een verkoelend windje. Ook was er
veel water beschikbaar, waar ik dankbaar gebruik van kon maken. Tussen
Koudekerk en Hoogmade liepen we zelfs in op de 4:15 pacers, het ging dus
hartstikke goed. Bij een douche op een boerderij vulde ik mijn bidon,
dit bleek echter slootwater te zijn, dat riep de mevrouw langs de kant
naar me, ik had blijkbaar een bordje gemist waar dat op geschreven
stond. Mijn actie werkte dus averechts, want
ik moest nu mijn bidon leeggooien. Een beginnersfout, maar goed, dat was niet zo erg, want
er kwamen nog genoeg waterposten aan.
Op de helft kwamen we door in 2:10:28, nog steeds goed op schema. Bij
25 km zagen we dat er een loper werd afgevoerd, die was bevangen door
de hitte. Na 28 kilometer begon ik het moeilijker te krijgen. Dit had ik
verwacht in het tweede deel, maar ik hoopte dat dit pas na 30 km zou
gebeuren. Bert schakelde daarom over in een lager tempo. Na de 30 km die
in 3:09:36 ging moest ik tocht echt even een stukje wandelen. Bert
bleef bij mij, zoals hij van tevoren had afgesproken en dat was heel
fijn.
Vlak voor Oud-Ade werden we gepasseerd door de 4:30 pacer. Ik wist
dat ik die niet meer kon bijhouden. De doelstelling van binnen de 5 uur
was echter totaal niet in gevaar. In Oud-Ade pakte de locals uit met een
sfeervol Wild West thema. Het was superleuk om door de locals van
Oud-Ade hartstochtelijk aangemoedigd te worden.
We liepen rustig door richting Leiderdorp en wandelden af en toe een
klein stukje. Ada stond rond de 35 km weer klaar en we kregen sportdrank
en een bounty. De 36 km ging ruim binnen de 4 uur, toen wist ik zeker
dat ik vandaag ruim onder de 5 uur zou uitkomen op de finish. Wel
moesten we de laatste 6 km steeds vaker een stukje wandelen. Ik moest
voorkomen dat ik een krampaanval zou krijgen, want dat zou heel
vervelend zijn.
Op de Leidse Singels stond mijn trainer Ed Zijl, die zichtbaar
verrast was om mij te zien. Maar dat is logisch, want ik had hem niet
verteld dat ik de marathon zou gaan lopen.
Bij de Morspoort was het heel gezellig en kregen we veel
aanmoedigingen. Bij de Rembrandtbrug stonden mijn vader en mijn broer
Marnix. Marnix had de halve marathon gelopen in 1:42.
Bert en ik op de Rembrandtbrug, bijna bij de finish! |
Op 500 meter van de finish gebeurde het dan toch nog, ik kreeg een krampscheut in mijn kuit. Ik was wel blij dat dit niet eerder was gebeurd. Ik was dus helaas genoodzaakt om in die laatste meters toch nog een stukje te wandelen. De laatste 300 of 400 meter heb ik toch nog een soort van hardlopend kunnen afleggen, hoewel ik de kuit wel voelde. Het was een mooi onthaal op de Vismarkt en ik finishte in een mooie tijd van 4:38:49! Ik had van te voren in mijn hoofd om ergens tussen de 4:30 en 4:40 te finishen en dat was gelukt. Na jaren trainen is mijn grote droom om de hele marathon binnen 5 uur uit te lopen uitgekomen. Dit is mede gelukt dankzij de trainingen van Joost Lukassen, Fons Schrijver en Ed Zijl en natuurlijk de mentale steun van mijn marathon mentor Bert Breed tijdens de race.
Ik heb niet echt een klassiek marathonschema gevolgd, voor mij gold
eigenlijk de quote van Frank Sinatra voor mijn marathonvoorbereiding: ‘I
did it my way’!
Walter Boon
Uitslag: 545e plaats (overall) van de 624 finishers onder de 5 uur.
Het parcours van de Leiden Marathon van 2018, deze route wordt sinds 2013 gelopen. |
Tussen kilometer 35 en 36 richting Leiderdorp, hier werd het steeds zwaarder |
In het startvak met Bert op de Breestraat |
Tip: bekijk ook het verslag van Bert Breed over deze editie van de Leiden Marathon: http://bertbreed.blogspot.com/2018/05/opa-loopt-de-marathon.html