dinsdag 10 december 2019

Schaatstrainer bij de jeugd (deel 1)

Mijn loopbaan als schaatstrainer (deel 1, Ton Menken IJshal Leiden aan de Vondellaan)

2014-2015
In januari 2014 ben ik begonnen met mijn loopbaan als jeugdschaatstrainer bij mijn schaatsclub IJVL (IJssport Vereniging Leiden).

Nadat ik contact had opgenomen met Bert Breed kon ik tot het einde van het seizoen bij hem meelopen en ervaring opdoen op het beginnersuur op de vrijdagmiddag. Het begon met meekijken en meedoen met de spelletjes. Daarna liet Bert me steeds een of meerdere oefeningen voorbereiden en zodoende zette ik mijn eerste stappen als schaatstrainer. Wanneer het goed loopt dan accepteren de kinderen je vrij snel merkte ik, aan het einde van het seizoen werd ik tijdens de Winterbiatlon al herkend als 'meester Walter'.
Wel was het jammer dat het seizoen begin maart alweer voorbij was, ik moest weer oktober wachten om weer training te kunnen geven.

In het nieuwe seizoen 2014-2015 moest ik alweer afscheid nemen van het vrijdag uur. Ik ging Uithoftraining volgen om zelf een betere schaatser te kunnen worden en ik kreeg een nieuwe plek op de woensdag. Het uur voor meer gevorderde kinderen. Hier had ik nog geen ervaring mee, maar ik ging dit samen met Joost Wösten doen. Naarmate het jaar vorderde groeide ik ook in het trainersvak, ik kreeg meer verantwoordelijkheden, maar moest ook nog heel veel leren. Ik behield nog de status van TIO (Trainer in Opleiding).


In mijn eerste volledige seizoen als trainer had ik o.a. Valerie en Ronja in mijn groepje. Valerie zou later veel medailles gaan winnen bij de Districtswedstrijden en meedoen aan Zuid-Hollandse en Nederlandse kampioenschappen in haar leeftijdscategorie en zelfs in de Districtsselectie van District Sassenheim terecht komen. Ronja heeft mij later geholpen als assistent trainer in het seizoen 2019-2020.

2015-2016
Na dit seizoen zouden we in het seizoen 2015-2016 gemengde trainingsgroepen met IJsclub Zoeterwoude krijgen. Dit was omdat we al op hetzelfde uur schaatsten met hun en allebei de clubs te maken hadden met een grote krimp van actieve jeugdleden.


Ik kreeg een groep samen met Jos van Teijlingen van IJsclub Zoeterwoude. Wij deden het samen, maar ik bedacht meestal de oefeningen, dat vond Jos verder prima, hij ondersteunde en ontfermde zich over de kinderen die wat extra aanwijzingen nodig hadden. De meeste kinderen van de groep waren van Zoeterwoude. Pol, Ryan en Yun waren de wedstrijdrijders, Pol zou later zelfs nog een jeugd-NK op de mass-start halen.


Vanuit IJVL waren het eerst niet echt fanatieke kinderen. Maar gedurende het seizoen kreeg ik Tygo erbij en de laatste 5 weken van het seizoen kwamen ook Jelle en Yara mijn groepje versterken. Tygo, Yara en Jelle waren fanatiek en ik had een goede klik met hun, ik zou ze in andere seizoenen nog vaker tegenkomen in een trainingsgroep van mij. Ondertussen was ik ook TIO af en daarmee volwaardig trainer geworden, dat was een mooie bevestiging van mijn ontwikkeling als trainer.

2016-2017
In het seizoen 2016-2017 kreeg ik mijn eigen groep. Eerst nog samen met Ilona van Zoeterwoude, maar de groep werd begin december gesplitst toen die te groot werd. Ik hield toen een leuke groep over met o.a. Jelle en Yara. Zij gingen met sprongen vooruit dat seizoen. Het was mooi om te zien hoe fanatiek ze waren en dat de samenwerking zo goed verliep. Naast de gewone trainingen gaf ik ze allebei één keer privéles en ging ik een keer extra met ze oefenen op de 400 meter baan van de Uithof.


Naar de Uithof met Myrthe, Julia, Jelle en Yara



2017-2018
Daarna kwam seizoen 2017-2018. Het leek er toen op dat dit het laatste seizoen zou zijn dat de Leidse IJshal nog open zou zijn. Gelukkig was dit uiteindelijk niet het geval, want er werd toch een oplossing gevonden.

Ik besloot om er dan nog een seizoen het beste van te maken en het werd een super leuk seizoen. Ik kreeg tot nog toe het leukste schaats trainingsgroepje ooit. Nadat eind oktober de definitieve schifting was gemaakt kreeg ik een groepje met alleen maar IJVL'ers, bestaande uit: Yara, Julia, Veerle, Marieke, Silke, Tygo en Emil. Halverwege december sloot ook Jelle hier nog bij aan.


Al deze kinderen waren fanatiek en ze gingen ook heel leuk met elkaar om er was eigenlijk nooit echt wrijving of onenigheid. Ze gingen er allemaal helemaal voor. De samenwerking tussen mijzelf en de pupillen verliep uitstekend, de trainingen waren altijd erg leuk en ze reden allemaal meerdere secondes van hun PR's af. Jelle behaalde zelfs een top-5 klassering bij het Districtskampioenschap Welpen! In het volgende seizoen zette Jelle die ontwikkeling ook door en werd hij ook nog basisschoolkampioen van Leiden en mocht hij meedoen aan het Zuid-Hollands Kampioenschap. 

Ook met deze groep ging ik een extra training op de Uithof doen (met Floris er ook bij, die niet in mijn trainingsgroep zat). Ik heb ontzettend genoten van dit seizoen met deze trainingsgroep.


Op de Uithof met Trainingsgroep 2017-2018 (Floris, Jelle, Emil, Tygo, Marieke, Veerle, Yara en Julia)

2018-2019
In het seizoen 2018-2019 was de situatie anders geworden. De meesten uit mijn groep gingen door naar een uur van snellere rijders en ik kreeg een compleet nieuwe groep, deze groep was heel anders, met een stuk minder wedstrijdrijders. Wel had ik Manu, Marit en Myrthe in mijn groep met wie ik een goede samenwerking had, Manu reed ook mooie PR's bij de wedstrijden.


Daarnaast was ik weer terug bij een beginnersuur. Dit keer op de woensdag (het uur vóór het gevorderden uur waar ik al les gaf). Ik kon instappen als trainer/coördinator van dat uur, omdat de vorige coördinator gestopt was. Deze kans besloot ik aan te grijpen.
Ik kreeg twee jonge TIO's (Eva en Joni) om mij te assisteren en een leuke groep kinderen. In die groep zaten ook Anna en Vincent (broer en zus) en Esmeralda. Zij gingen wedstrijden rijden en verbeterden hun tijden met grote stappen. Ook Tim en Aniek Knoester zaten in deze groep, zij werden later fanatieke wedstrijdrijders. Het verlegen meisje Aniek zou ik in 2020 opnieuw in mijn groep krijgen, van verlegen meisje transformeerde zij naar fanatieke schaatster die veel positieve energie in de groep bracht. Ik had een schema opgesteld waarin Eva, Joni en ikzelf om de beurt de training zouden gaan geven en het laatste kwartier spelletjes doen. Dit werkte goed en het werd een geslaagd seizoen. De groep bleef helaas wel te klein om hem te kunnen splitsen tijdens het seizoen, dat was ook de situatie waarin de IJVL op dat. Opent verkeerde helaas, maar met de kinderen die we wel hadden was het heel leuk. 


De woensdag binnenbaan groep van 2018-2019, met de schaatsdiploma's, vlrn: Aniek, Joni, Tim, Alex, Mats, Vincent, Walter, Anna, Esmeralda, Eva en Pippa


2019-2020
Na afloop van seizoen 2018-2019 stopte ik met het gevorderden uur, omdat ik de samenwerking met Zoeterwoude niet ideaal vond. Wel ging ik door als trainer/coördinator op het woensdag beginnersuur. Eva en Joni konden helaas niet meer op dat tijdstip, door hun schoolroosters. Maar ik kreeg daar twee nieuwe assistenten voor terug, dat waren mijn oud-pupillen Jelle Kokkedee en Ronja van Rijn. Ik bereidde dit seizoen alle trainingen zelf voor, Jelle en Ronja hadden hiervoor nog te weinig ervaring, maar zij hielpen mij heel goed.

Op woensdag 4 maart hadden we de laatste training. Vincent, Anna en Esmeralda waren er dit seizoen weer bij en hebben ook dit seizoen weer mooie PR's gereden. Vincent werd zelfs Districtskampioen in de categorie benjamins (de allerjongsten) en won ook goud bij de Nieuwjaarswedstrijd. Daarnaast had ik met Kazuki en Lucas twee nieuwe wedstrijdrijders die het ook goed deden en mooie PR's reden. Ook kreeg ik Geneviève in mijn groep, zij ging later ook wedstrijd rijden. Ook Yestin en Xobian kreeg ik later weer in mijn groep. Met veel plezier kijk ik terug op mijn tweede seizoen als trainer/coördinator van het woensdag beginnersuur.

Schaatsgroep 2019-2020, vlnr: Jelle, Anna, Ivy, Maarten, Xobian, Abel, Esmeralda, Lucas, Vincent, Geneviéve, Yestin, Elisa, Walter, Pippa, onbekend zusje, Ronja en vriendin van Elisa

2020-2021
Vlak na het seizoen 2019-2020 diende de corona pandemie zich aan en bij de start van seizoen 2020-2021 in oktober merkte we dat als schaatsers pas echt. We konden gelukkig wel weer gaan schaatsen, maar wel met een streng protocol om alles veilig te laten verlopen.

Ik bleef aan als trainer/coördinator van het woensdag beginnersuur op de binnenbaan. Jelle zou mijn assistent blijven, terwijl Ronja was gestopt, vanwege schoolverplichtingen. Ook de overgebleven G-schaatsers gingen meedoen in de groep van mij, en Gerard van Tol was er bij ter ondersteuning van de G-schaatsers. Ook liet ik Jelle regelmatig oefeningen voorbereiden, dat deed hij goed.

Daarnaast werd ik weer trainer op het vrijdaguur, waar ik in 2014 was begonnen met mijn trainerscarrière, dit uur was wel verplaatst naar de buitenbaan, wat weer nieuwe mogelijkheden opleverde. Vanaf dit seizoen werd ik coördinator jeugdschaatsen van alle eigen jeugduren van IJVL.

Het was een leuk seizoen, maar helaas veel te kort. Ik had Aniek, Anouk, Geneviève, Boaz L. en Abel in mijn kleine groepje op vrijdag. 

Er kwam abrupt einde aan toen de overheid de corona maatregelen aanscherpte, waardoor het schaatsseizoen op 15 december 2020 definitief eindigde, een flinke domper voor ons allemaal. In januari 2021 hebben Bert Breed en ik nog wat droogtrainingen gegeven om de tijd tot de heropening door te komen, maar in februari bleek dat de IJshal niet meer open ging stopte dat ook. Een verloren schaatsseizoen helaas.

2021-2022
In oktober 2021 ging de IJshal Leiden eindelijk weer open en konden de jeugdtrainingen weer opgestart worden. Jelle was helaas gestopt met schaatsen en daarom moest ik een nieuwe assistent moeten vragen voor het woensdaguur, maar ik wist wel wie ik daarvoor graag wilde hebben. 

Mijn nieuwe assistent trainer werd Yara van de Kop, dus ging ik weer samenwerken met een oud-pupil van mij. Yara trainde bij mij in de seizoenen 2016-17 en 2017-18 en ook nog de laatste 1,5 maand van seizoen 2015-2016.

Tijdens dit seizoen mochten we in december en januari een paar weken niet trainen, maar halverwege januari konden we de trainingen weer opstarten en werden ook de wedstrijden nog ingehaald en mochten we door tot eind maart. Hierdoor werd het toch nog een geslaagd seizoen. De groep groeide flink tijdens het seizoen en de samenwerking met Yara was ook heel fijn. Ik liet Yara vanaf december ook steeds twee oefeningen voorbereiden en vanaf halverwege februari kon ik de groep een paar keer splitsen zodat Yara ook zelf een hele training kon voorbereiden. Dit deed ze echt heel goed. In de beginnersgroep hadden Yara en ik de wedstrijdrijders Pip, Alexia, Mike, Iris en Sven.

Op het vrijdaguur, wat ik nu voor het eerst een volledig seizoen mocht coördineren, werkte ik samen met Bert Breed, Bert Hoogeveen, Joni Vane en Dirk Zwitser. Mijn eerste volledige seizoen als trainer op de vrijdag verliep door omstandigheden met Corona en tijdelijke uitval van trainers gedurende het seizoen wat rommelig, maar desondanks zeer geslaagd. Het verdelen van de groepjes was ik achteraf niet helemaal tevreden over, dit wilde ik in het nieuwe seizoen beter en vooral gesctructureerder aanpakken. 

In mij  vrijdaggroep zaten o.a. de wedstrijdrijders Aniek en Anouk. En daarnaast ook Yestin, Iris Z., Fabienne, Xobian, Twan, Erik, Layla. 


2022-2023
In het seizoen 2022-2023 beleefden wij ons laatste seizoen op de IJshal aan de Vondellaan. De Ton Menken IJsbaan sluit in maart 2023 voorgoed de deuren om plaats te maken voor de nieuwe IJshal De Vliet, waar we vanaf oktober 2023 gaan schaatsen.

In het laatste Vondellaan seizoen deed ik de woensdag binnenbaan met Boaz de Gast als mijn assistent. Boaz was er echt om te ondersteunen, oefeningen voorbereiden was nog een stap te ver voor hem. In mijn groep had in o.a. Sven Plug en Ilse Haasnoot, die dit seizoen top drie reden bij de Districtswedstrijden bij de benjamins. Ook wedstrijdrijders Pip en Alexia waren er weer bij.

Op de vrijdag mocht ik weer trainer/coördinator zijn en daar hadden we een top team bestaande uit Yara van de Kop, Maarten Knoester, Bert Hoogeveen, Bert Breed en Joost Wösten (Joost als assistent bij de beginnersgroep van Bert B). Ik had veel geleerd van het eerste volledige seizoen in deze functie en nu zorgde ik voor een goede groepsverdeling en er was veel meer structuur. Hier kijk ik echt met een super trots gevoel op terug.

Op de vrijdag had ik een hele leuke groep met vier wedstrijdrijders. Dit waren Boaz Langendoen, Erik, Twan en Daphne. Met hun had ik een goede klik en ze reden alle vier dikke PR's tijdens het seizoen. Halverwege januari sloten ook Jonah en Daan nog aan, en ook zij reden nog PR's in februari en maart. Ook in de groep zaten Roos Hoek en Jitske (die overkwamen van de woensdag binnenbaan), Miho (die ik nog kende van Voorschoten’97) en Lente.

Het werd een mooi laatste seizoen op de Vondellaan, ik had een hele leuke groep kinderen en de wedstrijdrijders uit mijn groep (Erik, Twan, Boaz, Daphne, Jonah, Daan, Sven, Ilse, Alexia en Pip) hebben hun PR's verbeterd, daar ben ik heel trots op. Sven en Ilse behaalden zelfs een bronzen medaille bij de Districtswedstrijden! Ik kijk uit naar de nieuwe periode uit mijn carrière die in IJshal de Vliet gaat plaatsvinden! 

Seizoen 2021-22, de woensdaggroep

Vrijdagtrainers seizoen 2022-23, Maarten Knoester, Walter Boon, Bert Breed, Bert Hoogeveen, Yara van de Kop, en Joost Wösten

Met de woensdag binnenbaangroep 2022-23, Pip, Pepijn, Alexia, Levi, Ilse, Olivia, Sven, Emme, Viggo en Sam

Vrijdag groep 2022-2023, met vlnr trainer Walter, Lente, Erik, Madeleine, Jitske, Twan, Jonah, Roos, Daan, Miho en Boaz


maandag 9 december 2019

Mijn schaats carrière

Schaatsen

                                                                             
Walter Boon Personal Records (speedskatingresults.com)
500m48,4021 March 2018 Den Haag (NED)
1000m1.41,8322 March 2016 Den Haag (NED)
1500m2.38,7920 March 2017 Haarlem (NED)
3000m5.49,5811 December 2016 Den Haag (NED)


Ik begon met schaatsen in verenigingsverband op 16-jarige leeftijd in oktober 2009 bij de IJVL (IJssport Vereniging Leiden). Nadat ik in de winter van 2008-2009 de schoolsport cursus had gedaan in de Leidse IJshal.


Ik begon in de trainingsgroep van Jaap de Gorter, hij werd mijn eerste schaatstrainer. Niet veel later ging in wedstrijdjes rijden. Op de kleine Leidse IJsbaan werden er club- en districtswestrijden georganiseerd over 2 ronden (360 meter) en 4 ronden (720 meter) en een keer per jaar op de grote 400 meter baan in Haarlem of Den Haag een wedstrijd over echte afstanden (500 meter en 1500 meter).


Met veel plezier schaatste ik in de Leidse IJshal mijn trainingen. Vijf seizoenen lang schaatste ik op 'combi-noren', dat zijn schaatsen met hoge schoen. Samen met mijn broer Marnix nam ik ook deel aan de Winterbiatlon in en om de Leidse IJshal. Dit was een duatlon wedstrijd waarin je individueel of in estafettevorm moest hardlopen (5 of 10 km) of schaatsen (9 of 18 km). Marnix en ik deden drie keer mee aan de korte afstand voor Duo's (5 km hardlopen en 9 km schaatsen). In 2012 waren we nog vrij kansloos, maar in 2013 werden we zomaar 2e van de 8 teams en mochten we het zilver ophalen! Ik reed mijn 9 km veel sneller dan in het eerste jaar (23:34 om 25:45).


Ook in 2014 lukte het om het podium te halen. De eerste plaats leek onhaalbaar voor ons. Wij eindigden na een spannende strijd met de gebroeders Melman op de 3e plaats en mochten het brons ophalen. Ik schaatste naar een tijd van 21:25 en daarmee had ik mijn 9 km PR weer ruimschoots verbeterd. Er bleven drie teams ruim achter ons. De editie van 2014 bleek de laatste editie van de Winterbiatlon te zijn, deze werd wegens gebrek aan animo niet meer georganiseerd.


In de lente van 2014 werd ik overgehaald om het schaatsen serieuzer te gaan aanpakken. Ik ging eerst een pittige zomertraining volgen bij Ald Messemaker in de Katwijkse duinen met de IJVL. In oktober startte ik met het training op de Uithof bij Jelle Broekzitter en ging ik ook fanatiek wedstrijden rijden op de 400 meter baan in Den Haag. Jelle zorgde dat ik eindelijk overstapte van de combi-noren naar goede leren schaatsen die naar mijn voet werden gevormd en niet langer mijn enkels vast zouden zetten.


Actiefoto, klaar voor de start in seizoen 2014-2015, clubcompetitie IJsbaan Vondellaan




Aan deze schaatsen was ik vrij snel gewend en ik leerde heel veel van Jelle dat seizoen. Mijn 500 meter tijd was aan het begin van het seizoen 56 seconden (op combi noren) en aan het eind van de rit lukte het mij bij de Recordwedstrijden om de 50 seconden te doorbreken! Daarnaast was ook mijn 1.500m een stuk sneller geworden. Mijn PR was nu 2:40.


Recordwedstrijd Den Haag (NED) 25 March 2015
500m 25 March 201549,92PR SB
500m (2) 25 March 201549,78PR SB


Dit had ik niet durven dromen in mijn eerste seizoen op de Uithof. Dit smaakte naar meer!


Het tweede seizoen ging het een tijd lang een stuk minder, ik moest lang op gang komen. Uiteindelijk kwamen er wel PR's op de 1000 en 3000 meter. De 1000 meter reed ik in een mooie 1:41,83 en de 3km in 6 minuten rond. Ik werd ook 3e (van de 4) bij een Uithofwedstrijd voor Heren Neo Senioren op 13 december 2015. Dat was dan wel vooral omdat de nummer 4 onderuit was gegaan. Die wedstrijd reed ik wel een 1.000 meter PR (1:48) en 50,76 op de 500 meter.


Maar het absolute hoogtepunt van 2015-2016 was dat ik in maart 2016 de 1e plaats behaalde bij het IJVL Clubkampioenschap in de gecombineerde categorie Heren Senioren/Heren Masters 40-50 jaar. In die categorie hield ik 2 heren achter mij en mocht ik de gouden medaille voor die categorie mee naar huis nemen! Nog steeds een hoogtepunt uit mijn schaatsloopbaan.
In het algemeen klassement kwam ik zeker niet in de buurt van het eremetaal. Maar dat is het voordeel van meerdere categorieën.


Zoals te zien in de uitslag maakte ik vooral het verschil op de 500 meter, die ik altijd veel beter beheerste dan de 1.500 meter:


500 meter:
9Walter BOON MN3 NEDNED50,19
16Maarten KLOP MSA NEDNED53,95PR SB
17Jaco de LANGE M40 NEDNED54,24PR SB
1.500 meter:
14Maarten KLOP MSA NEDNED2.43,81PR SB
15Walter BOON MN3 NEDNED2.46,31SB
16Jaco de LANGE M40 NEDNED2.47,89PR SB


Op de Leidse IJsbaan zetten ik in maart 2016 mijn snelste tijden ooit neer. Op de 2 ronden (360 meter) dook ik met 39,93 net onder de 40 seconden en op de 4 ronden (720 meter) werd het 1:18,65.
Goud op het Clubkampioenschap IJVL 2016




Actiefoto bij een Uithof wedstrijd


In het seizoen 2016-2017 maakte ik weer mooie stappen. Ik ging op een andere dag trainen en kreeg trainer Huub van Schie van IJsclub Voorschoten. Daarnaast ging ik zelfs een tweede keer in de week trainen in Leiden. Huub wist mij nog weer beter te maken. Onder zijn hoede reed ik in het seizoen 4x een 49'er op de 500 meter, waarvan 49,02 de snelste was. Ook haalde ik mooie PR's op de 1.500 meter (2:38,79) en de 3.000 meter (5:49,58).


Nu ik zo dicht bij de 48'er zat op de 500 meter wist ik dat ik moest volhouden om die tijd te kunnen rijden. Hoewel ik in 2017-2018 niet meer op de Uithof ging trainen, alleen nog in Leiden op een uur van IJsclub Warmond, omdat ik het hardlopen ook weer in verenigingsverband ging doen (bij Voorschoten'97) wist ik wel dat ik het kon halen als ik maar wedstrijdritme zou behouden. Dat kwam er alleen niet echt van dat seizoen.


In januari gingen Marnix en ik weer als estafetteteam meedoen aan een duatlon wedstrijd. We gingen voor het eerst meedoen aan de Winterduatlon in Alkmaar. Wij deden de korte afstand voor duo's (5 km lopen en 9,25 km schaatsen). Marnix liep de 5 km in 19:05 en we hadden 2:37 als wisseltijd. Daarin zat ook 300 meter lopen voor Marnix na de finish tot de wisselzone en het overgeven van het startnummer en een stukje klunen voor mij.


Het startnummer opspelden lukte niet en toen besloot ik maar om met het nummer in mijn hand te gaan schaatsen, anders zou het teveel tijd gaan kosten.


Ik schaatste mijn 25 rondes (9,25 km) in 19:14 en daarmee behaalden wij de 3e plaats in het klassement (8 deelnemende teams) en mochten wij de bronzen medaille mee naar huis nemen. Deze prestatie is ook een hoogtepunt in mijn schaatsloopbaan.




Maar in februari kon ik naar Heerenveen mee voor een wedstrijd op Thialf. In ideale omstandigheden lukte het mij echter niet om mijn 500 meter PR te verbeteren, maar ik kwam er wel heel dichtbij met 49,06. Dat gaf mij vertrouwen.














De Recordwedstrijd op 21 maart 2018 zou de ultieme kans worden om het alsnog voor elkaar te krijgen. Mijn collega van werk Cock Doornekamp, die ook schaatstrainer is bij STC de Rijnstreek bood aan om mij een lift te geven naar de Uithof vanuit mijn werk en om mij daar te coachen.


De omstandigheden waren ideaal en het ijs was supergoed. Het lukte mij om die droomtijd te rijden, 48,40 werd het uiteindelijk en ik schreeuwde het uit van geluk, de hele ijshal kon dat horen!


Recordweek Den Haag (NED) 19 - 23 March 2018
500m 21 March 201848,40PR SB
500m (2) 21 March 201849,03


Als toetje werd ik tweede (heren en overall) bij de coopertest van de Warmondse IJsclub op 9 maart 2018. Dat leverde mij nog een mooie individuele zilveren medaille op dat seizoen. Ik schaatste in 12 minuten precies 6 kilometer.

Winterduatlon Alkmaar 2018 actiefoto






Winterduatlon Alkmaar 2018, podium korte afstand Duo's


In 2020 behaalde ik weer een nieuw succes. Omdat ik al een tijdje bij IJsclub Warmond trainde was ik ook startgerechtigd voor het Warmonds Kampioenschap. Hier maakte ik de eerste twee seizoenen nog geen gebruik van, omdat dit WK in Leeuwarden plaats vond en ik daarom de voorkeur gaf aan het CK van IJVL in Haarlem. Maar in 2020 keerde Warmond juist weer terug naar de ijsbaan van Haarlem voor hun kampioenschap en dat trok mij over de streep om dit keer hieraan mee te doen.

Bij het Warmonds Kampioenschap was er een categorie voor wedstrijd rijders (die reden 500m & 1500m) en een categorie voor recreanten (500m en 1000m), bij de recreanten reden de schaatsers zonder wedstrijdlicentie (die had ik na het seizoen 2018-2019 niet meer verlengd).

Ik startte dus in de 'Recreanten categorie'. Ik reed de 500m in 51,96 en de 1000m in 1:49,29. Deze tijden leverden mij de 2e plaats op bij de Heren recreanten (van de 5) en ook overall de 2e plaats van alle 500m/1000m rijders (van de 9). Ik had er dus weer een mooie prijs bij.

 
In februari 2022 deed ik voor de laatste keer mee aan het Clubkampioenschap van de Warmondse IJsclub, die inmiddels was gefuseerd en verder ging als 'Trainingsgroep Bollenstreek'.

Bij het Clubkampioenschap van TG Bollenstreek deed ik wederom mee in de recreanten categorie. De 500 meter reed ik in 50,70 en de 1.000 meter in 1:45,69. Hiermee veroverde ik de 1e plaats bij de heren recreanten, een categorie met 8 deelnemers. Ook bij de recreanten overall was ik eerste. Een mooi succes en een geweldige opsteker na twee jaar corona sores. 

In het seizoen 2023-2024 schaatste ik twee wedstrijden in IJshal de Vliet, de gloednieuwe ijshal in Leiden die de Menkenijsbaan in de Vondellaan heeft vervangen.

Op 31 december 2023 was mijn eerste wedstrijd in deze ijshal de Oliebollenmarathon, waar ik 25 kilometer (100 rondes van 250 meter) in 59 minuten schaatste. 

De tweede wedstrijd in IJshal de Vliet was het Clubkampioenschap van IJVL op 29 maart 2024. Hier reed ik voor het eerst sinds 2 jaar weer een 500 meter wedstrijd en zelfs voor het het eerst sinds 5 jaar weer een 1500 meter wedstrijd. De 500 meter was best lastig op hoge snelheid in de krappe binnenbocht. Ik reed deze in 51,79. Daarna kwam de 1.500 meter, waar ik tegen voorzitter en collega trainer Vero Nater mocht rijden. Vero startte een stuk sneller dan ik, maar de laatste drie rondes (1.500 meter in IJshal de Vliet is 6 rondes) liep ik toch nog wat op Vero in, maar kwam ik niet echt meer in de buurt. De 1.500 meter was wel zwaar, maar deze ging beter dan de 500 meter. Ik kon veel beter in mijn slag komen en reed veel technischer dan op de 500. Wel liepen de benen echt vol door de verzuring. Ik zette uiteindelijk 2:41,78 neer, wat maar 3 seconden boven mijn PR was. Dat viel me heel erg mee. Met deze 1.500 meter was ik dan ook zeer tevreden. 

Een prijs leverde me het niet op, ik werd in het klassement van senioren en masters 5e van de 6 deelnemers. Degene die ik onder me hield was mijn marathon mentor en collega trainer Bert Breed, Bert zei zelf grappend dat hij beter is op de 500 rondjes dan op de 500 meter. Maar de klassering was ook niet belangrijk. Ik had een leuke wedstrijd gereden en dat was veel belangrijker. Bovendien was het ook erg leuk om door de vele kinderen die ik training heb gegeven toegejuicht te worden tijdens mijn ritten. Dat soort momenten zijn goud waard, daar kan geen medaille tegenop!

Clubkampioenschap IJVL 2024, actiefoto op de 1.500 meter door Erik Meulmeester

Clubkampioenschap IJVL 2024, actiefoto op de 1.500 meter door Erik Meulmeester






woensdag 20 november 2019

De 5 kilometer, de start van mijn hardloopcarriere

De 5 kilometer

Mijn PR ontwikkeling op de 5 kilometer:




12-03-2017



5.000 m

14,47 km/u

07-04-2013



5.000 m

14,05 km/u

04-11-2012



5.000 m

13,76 km/u

01-04-2012



5.000 m

13,11 km/u

06-11-2011



5.000 m

12,74 km/u

03-04-2011



5.000 m

12,57 km/u

16-01-2011



5.000 m

11,99 km/u

05-09-2010



5.000 m

11,83 km/u

16-05-2010



5.000 m

11,61 km/u

30-04-2010



5.000 m

11,39 km/u

17-10-2009



5.000 m

11,35 km/u

22-03-2009



5.000 m

11,09 km/u

18-04-2008 Singelloop Leiden               36 min.       5.000m (berekende tussentijd)


De 5 kilometer was de afstand waarmee ik mijn hardloop carrière ben begonnen.
Na twee keer meegedaan te hebben met een kinderloop (Voorschotenloop 2006 en Vlietloop 2007) en een Singelloop in 2008 (6,1 km in 45 minuten) besloot ik mee te gaan doen aan de 5 km van de Leiden Marathon in 2009.

De Vlietloop in 2007 was een wedstrijd van 1200 meter die ik liep in 6:07. Hiermee eindigde ik op de 19e plaats in het klassement jongens 10-14 jaar, waarin 22 jongens de finish haalden. Dat was mijn eerste wedstrijd met een officiële uitslag, bij de kinderloop van de Voorschotenloop in 2006 werd er geen uitslag geregistreerd en wist ik dus ook geen eindtijd van mezelf. Wel weet ik dat het 1250 meter was en dat het sowieso binnen de 10 minuten was, want ik liep zeker harder dan wandeltempo en ik werd in ieder geval geen laatste.

De Singelloop in 2008 liep ik samen met mijn vader en mijn broer Marnix. Marnix was een paar minuten sneller dan mijn vader en ik. Ik finishte net voor mijn vader in 45 minuten, we finishten in de achterhoede, maar waren wel ver voor de laatste plaats.

Maar terug naar 2009, om dit keer geen modderfiguur te slaan (de Singellooptijd was toch wel erg langzaam) besloot ik om mezelf een beetje voor te bereiden op deze 5 km loop in Leiden.

De eerste halte was de Voorschotenloop in maart 2009. Ik was toen 15-jaar oud.
Ik verwachtte er niet veel van, maar ik verbaasde mezelf volledig door 27:03 te lopen en zelfs mijn broer Marnix te verslaan. Dat ik zo ruim binnen het half uur zou lopen het ik niet gedacht. Ik liep wel echt als een echte beginneling, veel stukken harder dan ik eigenlijk kon en dan weer stukjes wandelen om even op adem te komen. Maar goed, de tijd stond en dat smaakte wel naar meer.

Mijn PR had ik daarmee ruimt verbeterd. Dat was de berekende tussentijd van de Singelloop in 2008 en die zou ik dan in 36 minuten hebben gelopen, dit was dus ongeveer 7 minuten sneller!




De tijd verbeteren bleek nog best wel een uitdaging, want bij mijn uiteindelijke doel, de Leiden Marathon in mei 2009 lukte dat niet. Ik liep toen 28:12.


Wel was ik aangestoken door het loopvirus en ging ik vaker voor mezelf een rondje lopen en wat wedstrijdjes doen. Maar nog steeds zonder serieuze trainingen.


Mijn eerste echte PR verbetering kwam tijdens de Snelle Vijf, een gelegenheidsloop van de LRRC in het kader van hun 20-jarig bestaan. Ik liep daar 26:26.


Ik ging door en in 2010 liep ik eerst bij de Oranjeloop een PR (26:20) en ruim twee weken later bij de Leiden Marathon weer een PR (25:50).


Toen had ik de smaak echt te pakken en daarom meldde ik mij eind mei 2010 aan bij Voorschoten'97. Daar kwam ik als 16-jarig broekie in de groep van Joost Lukassen, waar ik mij verder zou gaan ontwikkelen.


Nieuwe PR's liep ik bij de Vlietloop in september 2010 (25:22) en de Ter Specke Loop Lisse in januari 2011 (25:01). Nu wilde ik ook heel graag onder die 25 minuten en dat lukte op 3 april 2011 bij de Braassemloop in Roelofarendsveen. Daar liep ik 23:52. De loopjes van het Zorg & Zekerheid Circuit stimuleerden mij om steeds sneller te worden op de 5 km. Er volgden nog een aantal PR's.


Eerst 23:33 in Mijdrecht (Zilveren Turfloop 2011),  22:53 (Braassemloop, 2012) en weer een bij de Zilveren Turfloop in 2012 (21:48).


In april 2013 liep ik 21:21 bij de Braassemloop, wat ik niet wist was dat het bijna 4 jaar zou duren voordat ik weer een PR ging lopen.


Nadat ik in september 2013 geblesseerd raakte en mij daarna meer ging richten op het schaatsen en op lange afstanden lukte het mij niet meer om in de buurt te komen van mijn 5 kilometer PR.


Dit zou duren tot 12 maart 2017, toen liep ik weer goed en lukte het mij om bij de Voorschotenloop een mooi nieuw PR te lopen. Ik zette mijn tijd op 20:44. Daarna hoopte ik door te kunnen gaan richting de 20:00, maar dat lukte mij niet. Toen ging de focus naar de hele marathon in mei 2018 en heb ik niet veel serieuze pogingen meer gedaan op de 5 kilometer.


Wie weet dat ik in de toekomst weer een poging ga wagen...............?







Mijn eerste hardloop actiefoto, Leiden Marathon 5 km loop (2009)


Na afloop van de Vlietloop in 2007



dinsdag 22 oktober 2019

10 km

10 km progressie

Mijn 10 kilometer PR ontwikkeling:


05-07-2019
Midzomerloop Leiderdorp
00:44:24
10.000 m
13,51 km/u
28-04-2019
Omloop van Noordwijkerhout
00:45:13
10.000 m
13,27 km/u
06-03-2016
City-Pier-City
00:46:13
10.000 m
12,98 km/u
02-11-2014
Zilveren Turfloop (10 KM)
00:46:36
10.000 m
12,88 km/u
09-03-2014
CPC Loop (10 km)
00:47:47
10.000 m
12,56 km/u
27-04-2013
Oranjeloop Leiderdorp (5.000m)
00:48:50
10.000 m
12,29 km/u
21-10-2012
Willem-Alexander Kinderziekenhuis loop (WAKZ loop)
00:49:00
10.000 m
12,24 km/u
15-05-2011
Leiden Marathon (10 km)
00:50:47
10.000 m
11,81 km/u
18-09-2010
Polderloop Stevenshof
00:56:32
10.000 m
10,61 km/u
21-06-2010
PPC loop (10 KM)
00:57:58
10.000 m
10,35 km/u
01-11-2009
LRRC-loop
01:06:52
10.000 m
8,97 km/u
Mijn eerste 10 km liep ik als 16-jarige op 1 november 2009. Ik had net mijn PR op de 5 km verbeterd naar 26:26 en ging eens testen hoe een 10 km zou zijn. Ik trainde in die tijd nog niet bij een vereniging en liep ook vrij weinig voor mezelf. Ik voetbalde wel, maar dat stelde niet veel voor.
Dat was ook wel te merken, ik liep hem in 1:06:52 tijdens een LRRC Run Classic, daarmee was de laatste plaats voor mij. Een slechte tijd, die dichter bij de 1:10 dan de 1:00 zat. Daar was nog veel winst te halen. Die laatste plaats was ook mijn deel toen ik diezelfde maand in Leiderdorp nog een 10 km liep bij de Omloop van Leiderdorp, die was zelfs nog trager 1:07:52. Dat zat me niet lekker, voorlopig zou ik weer 5 km's gaan lopen.




In juni 2010 ging ik voor een nieuwe kans. Ik had al wat meer ervaring en was een stuk beter geworden. Dat resulteerde in een dik PR van 57:58 bij de PPC Loop in het Leidse park Cronesteyn.
Dat voelde zo goed, 10 km binnen een uur kunnen lopen, daar was ik toen heel blij mee.
Tijdens de Polderloop in mijn thuiswijk de Stevenshof liep ik de 10 alweer sneller (56:32).


Daarna ging de focus een tijdje op de 5 km, de volgende 10 km wedstrijd stond gepland tijdens de Leiden Marathon op 15 mei 2011. Het parcours van de drie langste afstanden (marathon, halve marathon en 10 km) liep toen nog door de Stevenshof heen, wat leuk was, omdat mijn oma daardoor ook langs het parcours kon kijken. Nu kon ik merken dat ik een jaar bij Voorschoten'97 had getraind.
Mijn tijd was ruim 5 minuten sneller geworden en ik finishte op de Vismarkt in 50:47, dat smaakte naar meer.


Nu zat ik ineens dicht tegen de 50:00 barrière aan. Het zou alleen nog meer dan een jaar duren, voordat ik onder de 50 minuten zou lopen. Eerst volgde er in mei 2012 nog een totaal mislukte poging tijdens de Leiden Marathon, ik kwam er totaal niet aan te pas en liep een dramatische 55:52.


In oktober 2012 lukt het dan eindelijk. Ik liep de Willem Alexander Kinderziekenhuis loop (WAKZ loop) in 49:00 op een parcours dat zelfs iets langer dan 10 km was. Het was een fantastisch gevoel om de 10 km voor het eerst binnen de 50 minuten te lopen.




Dit PR verbeterde ik op 27 april 2013 tijdens de Oranjeloop in Leiderdorp. Ik ging toen 10 seconden sneller (48:50). Het volgende PR volgde in maart 2014 tijdens mijn eerste deelname aan de City-Pier-City Loop in Den Haag. Hier deed ik mijn eerste 10 km wedstrijd sinds mijn knieblessure die ik in het najaar van 2013 opliep. Ik liep in Den Haag voor het eerst onder de 48 minuten en kwam uit op 47:47. Deze tijd stond minder lang, want tijdens de Zilveren Turfloop in Mijdrecht op 2 november 2014 verbeterde ik mezelf met ruim een minuut en was mijn eerste 46'er een feit. Mijn nieuwe PR van 46:36 zou meer dan een jaar blijven staan.




Na de Zilveren Turfloop merkte ik dat ik een serieuze blessure had aan mijn knie, waardoor ik twee maanden niet mocht hardlopen. Daarna moest ik weer langzaam gaan opbouwen, het kostte me veel tijd om mijn oude niveau terug te keren. Bij de City-Pier-City Loop op 6 maart 2016 verbeterde ik mezelf met 23 seconden en stond mijn PR op 46:13.






Die 46:13 bleef weer heel lang staan als PR. Op de volgende verbetering moest ik ruim drie jaar wachten! Tussendoor liep ik nog wel voor het eerst binnen de 46 minuten. Dat gebeurde niet tijdens een 10-km wedstrijd, maar als tussentijd op de Zevenheuvelenloop! Het stuk vanaf het 5 km-punt tot de finish liep ik in 45:53 en dat was mijn eerste 45'er op de 10 km. Deze tussentijd geldt niet als PR, omdat het 5 km punt van de Zevenheuvelenloop vele meters hoger ligt dan de finish van de loop. Voor het hele parcours is dat geen issue, omdat start en finish op dezelfde plek zijn, maar het 5 km punt ligt op een hoogte van rond de 90 meter en de finish op ongeveer 34 meter, dan is het dus niet geldig, wat logisch is. Wel was het een mooie bevestiging voor mij, want als het als tussentijd op een langere afstand al zo snel kan, dan moet ik op een losse 10 km toch wel een 45'er kunnen lopen of zelfs net daaronder?


In maart 2019 liep in bij de Voorschotenloop in moeilijke omstandigheden (heel veel wind) 47:01 op de 10 km. Mooi was ook dat ik finishte als 2e man van Voorschoten'97 en daarmee voor het eerst had bijgedragen aan het resultaat van V97 voor het verenigingsklassement in het Z&Z Circuit. Voorschoten'97 werd die dag 2e van de 5 verenigingen die het klassement haalden. Deze prijs was een mooie bonus voor mij en precies op tijd behaald, aangezien het verenigingsklassement een seizoen later werd afgeschaft.




Actiefoto Voorschotenloop 2019 door Jeroen Tibbe Fotografie











Omloop van Noordwijkerhout 2019

Onder de 45 minuten, dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. Vele pogingen om de drie kwartier grens te doorbreken lukten niet. Maar de eerste bevestiging dat ik er bijna was kwam op 28 april 2019 tijdens de Omloop van Noordwijkerhout. Daar liep ik 45:13 en was ik nog maar 14 seconden van de droomtijd verwijderd. De eerste officiële 45'er was een feit!





Na mijn tweede marathon had ik mijn goede vorm doorgetrokken. Ik besloot om bij de Midzomerloop in Leiderdorp op 5 juli 2019 een serieuze poging te doen om op 44:59 uit te komen.
In Leiderdorp was er een snel parcours en de omstandigheden waren op de dag zelf heel goed.


Gelijk vanaf de start pakte ik het tempo op van 4:30 per kilometer. De eerste kilometer ging ruim binnen de 4:30 en zo kon ik mooi marge opbouwen. Ik zag bij ieder kilometerpunt dat ik onder de tijd liep die ik bij die doorkomst moest lopen, ik won steeds een paar seconden en bouwde daarmee extra marge op. Na 9 kilometer zag ik dat het bijna niet meer mis kon gaan en kreeg ik een euforisch gevoel. Het zou gaan lukken, die 10 kilometer binnen 45 minuten lopen! Ik kwam op het 10 kilometer punt door in 44:24. Ik balde daar al mijn vuist, maar ik moest de race nog afmaken, want het parcours mat 10,3 km. Die 10,3 rondde ik af in 45:58, dus ik had ook op die laatste meters nauwelijks ingeleverd.


Maar de eindtijd op 10,3 deed er niet echt toe, het ging om de tijd die op het 10 kilometerpunt op de klokken stond en dat was 44:24! Het was me gelukt om binnen de drie kwartier grens te lopen, een fantastisch gevoel, een van de hoogtepunten uit mijn hardloop carrière.

Tijdens de WAKZ-Loop 2012, voor het eerst onder de 50 minuten op de 10 km!