Mijn konijn Ben

Mijn konijn Ben (2010-2020)

Ben was mijn eerste konijn. Ben kwam bij ons in huis op 2 augustus 2011. Onze laatste cavia Joris was in mei van dat jaar overleden en hoewel ik graag een nieuw huisdier wilde besloten we te wachten tot na de vakantie. Na de vakantie in juli in Kopenhagen keek ik gelijk op de website van Dierenasiel Stevenshage en daar zag ik dat Ben beschikbaar was voor herplaatsing. Ben werd omschreven als een lief konijn die graag geaaid wilde worden en goed binnen in huis kon staan. 

Ik besloot voor Ben te gaan en hij mocht met ons mee. Toen moesten we wel halsoverkop nog zaagsel en hooi halen, want dat hadden we niet meer. Destijds werden konijnen nog alleen geplaatst. Hij zat eerst in het oude cavia hok, maar een paar weken later kochten we een nieuwe hok voor hem dat iets groter was. Eigenlijk was dit hok van 100 cm ook nog wat te klein, daarom kreeg Ben in de zomer van 2017 een nieuwe hok wat een stuk groter was (140 cm). Met Ben heb ik vele leuke jaren gehad, op 17 februari 2019 ging hij ook mee naar mijn nieuwe huis. Aangezien hij vooral in huis kwam, omdat ik dat graag wilde. Na 1 jaar en 5 maanden in mijn nieuwe huis overleed Ben nadat hij voor de tweede keer in een half jaar aan blaaszand geopereerd moest worden. Ik had Ben 9 jaar als mijn huisdier gehad en hij was zeker 10 jaar oud geworden. Het was verdrietig om afscheid van Ben te moeten nemen, maar ik ben dankbaar voor de mooie jaren samen met hem.

 

Naam: Ben

Ras: Alaska konijn (klein ras) 

Geslacht: man

Geboren: uiterlijk juli 2010 

Periode als mijn huisdier: 2 augustus 2011 - 15 augustus 2020 (9 jaar)

Overleden: 15 augustus 2020

Leeftijd: 10 jaar

Tygo en Loena, de opvolgers van Ben

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijn cavia's:

Walter en Moek in 1999

 

Naam: Moek (Mickey)

Kleur: volledig zwart

Geslacht: vrouw

Geboren: najaar 1998

Periode als mijn huisdier: 27 april 1999 tot 17 september 2005 (6 jaar)

Overleden: 17 september 2005

Leeftijd: 6 jaar

Naam: Moen (Minnie)

Kleur: zwart met bruine vlek op haar kop

Geslacht: vrouw

Geboren: najaar 1998

Periode als mijn huisdier: 27 april 1999 tot 20 juni 2005 (6 jaar)

Overleden: 20 juni 2005

Leeftijd: 6 jaar

 

 

Naam: Joris

Kleur: Zwart met witte kop

Geslacht: man

Geboren: 1 juni 2005

Periode als mijn huisdier: oktober 2005 tot 6 mei 2011 (5 jaar)

Overleden: 6 mei 2011

Leeftijd: 5 jaar en 11 maanden

 

Naam: Boris

Kleur: Wit met oranje kop

Geslacht: man

Geboren: 1 juni 2005

Periode als mijn huisdier: oktober 2005 tot 30 september 2010 (4 jaar)

Overleden: 30 september 2010

Leeftijd: 5 jaar

 

 

 

Ben in juni 2020

 

 

 

10 jaar Bloeddonor bij Sanquin

In maart 2012 heb ik voor het eerst 0,5 liter bloed gedoneerd bij Sanquin (de Nederlandse Bloedbank). In januari van dat jaar had ik mezelf hiervoor aangemeld en nadat ik was goedgekeurd mocht ik in maart voor het eerst komen doneren. Ik ben dus op 18-jarige leeftijd begonnen met bloed geven, dat is ook de minimale leeftijd waarop het mag. De inspiratie om dit te gaan doen kwam van mijn ouders. Zij zijn ook allebei op jonge leeftijd hiermee begonnen, mijn moeder al toen ze 18 jaar was. Mijn vader kreeg voor zijn 40e donatie een bronzen bloeddruppel mee naar huis (dit was een soort trofee). Ik was toen hooguit een jaar of tien, maar dat moment maakte veel indruk op me, dat wilde ik later ook gaan doen.

Sanquin voorziet de ziekenhuizen in Nederland van donorbloed. Van dit bloed gaan de rode bloedcellen naar ernstig zieke mensen, mensen die door een ongeluk zwaar bloedverlies hebben geleden of zwangere vrouwen met veel bloedverlies en het bloedplasma gaat naar mensen met ernstige brandwonden of wordt gebruikt voor medicijnen (voor hemofilie patiënten en mensen met andere aandoeningen die hierdoor van plasmaproducten afhankelijk zijn). Voor deze mensen is het van levensbelang dat er een constante bloedvoorraad is. 

Met één bloeddonatie kunnen zeker 3 mensen geholpen worden, aangezien het bloed wordt gesplitst in meerdere bloedproducten (rode bloedcellen, bloedplasma en bloedplaatjes).

Het is mooi dat ik als gezond persoon van grote betekenis kan zijn voor veel zieke mensen door af en toe een deel van mijn bloed af te staan. Het kost mij geen moeite en ik vind het heel waardevol om te doen. Na afloop krijg je altijd nog een roze koek en wat te drinken, om goed te herstellen. Na 12 uur zijn je bloedcellen meestal wel weer aangevuld door je lichaam. Bij ieder jubileum (beginnend bij vijf keer en daarna ieder tiental) krijg je een cadeautje van de bloedbank als waardering.

Ik geef altijd volbloed, dat betekend dat ik met een bloeddonatie zowel rode bloedcellen als bloedplasma als bloedplaatjes geef, die achteraf in het laboratorium van elkaar worden gesplitst, voor ze naar de patiënten gaan. Op 16 december 2021 mocht ik 9 jaar na mijn eerste bloeddonatie voor de 40e keer bloed geven. Dit was een bijzonder moment en een mooi mijlpaal. Ik ben er dankbaar voor dat ik al 40x patiënten heb mogen helpen met mijn bloeddonaties, voor hun is het echt van levensbelang, het blijft bijzonder om te mogen doen.

Op 8 april 2022 was mijn 41e donatie, hier haalde ik een ander mijlpaal, namelijk 10 jaar bloeddonor zijn. Mijn eerste donatie was in maart 2012, de keuring die twee maanden daarvoor was tel ik hier dus niet mee.

Selfie tijdens het bloed doneren in 2014

Hierbij een overzicht van mijn geslaagde bloeddonaties per jaar:

2012: 5x (5)

2013: 4x (9)

2014: 5x (14)

2015: 4x (18)

2016: 3x (21)

2017: 4x (25)

2018: 4x (29)

2019: 4x (33)

2020: 3x (36)

2021: 4x (40)

2022: 1x (41)

2023: 3x (44)

2024: 1x (45)

Totaal: 45

Aantal bloedproducten: 45 x 3 =  135

* In augustus 2022 had ik mijn eerste mislukte donatie, het bloed liep niet snel genoeg in de zak, waardoor de donatie voortijdig afgebroken moest worden. Het kan namelijk zo zijn dat het bloed dan al in de afnamezak gaat stollen, waardoor het onbruikbaar wordt. Deze donatie was ook te weinig om gebruikt te kunnen worden. De volgende poging in januari 2023 was gelukkig weer succesvol.

 

De 37e donatie in 2021

 

16 december 2021, na mijn 40e bloeddonatie met cadeautje van Sanquin

 

En als je deze berichten voorbij ziet komen, dan wordt weer bevestigd hoe belangrijk bloeddonors zijn:

 

 

Het blog Liefs Linne geeft ook een mooi inkijkje in het leven van een jonge dame die zeer gebaat is bij de gift van vele bloeddonoren: https://www.liefslinne.nl/

Mijn Goudvissen Goudje en Zilvertje

Mijn Goudvissen Goudje en Zilvertje

Goudvissen Goudje en Zilvertje waren een van de eerste huisdieren die ik heb gehad. Nadat de eerste goudvissen die wij hadden na een paar maanden al overleden waren gingen we met Goudje en Zilvertje voor de herkansing. In september 2000 ging ik met mijn vader naar de dierenwinkel en kocht hij ze voor het gezin. Ik was toen een kind van 7 jaar oud, dus zelf kopen was er nog niet bij. De valse start met de eerste goudvissen zat ons allemaal niet lekker en we wilden het nu toch wel beter gaan doen en hadden we alles in huis gehaald wat nodig was voor een echt goede verzorging van goudvissen. De precieze aanschafdatum weten we niet meer, maar het was vlak na de zomervakantie van 2000, dus daarom hebben we 30 september 2000 aangehouden als aanschafdatum.

Goudje en Zilvertje begonnen aanvankelijk zonder namen. Ze bleken gezond te zijn en groeiden goed. Pas na een jaar of vier besloot ik ze definitief namen te geven. Zilvertje werd zo genoemd, omdat hij al na 4 jaar zijn oranje kleur aan het verliezen was. Goudje behield toen nog zijn oranje kleur, dus hij werd daarom Goudje genoemd. 

Goudje en Zilvertje stonden bij ons op de eettafel, maar eigenlijk was het aquarium net iets te klein voor ze. Wel werd het water elke week voor een deel ververst en hadden ze een filter, dus het water was altijd schoon.

In de zomer van 2015 kregen Goudje en Zilvertje een groter aquarium, op een aparte tafel. Ze waren toen al 15 jaar oud en ze zouden nog langer meegaan. Toen ik op 17 februari 2019 verhuisde naar mijn eigen woning nam ik Goudje en Zilvertje met me mee. De aanschaf van goudvissen was immers vooral mijn idee geweest en ik had de laatste 9 jaar ook de verzorging bijna volledig op me genomen.

Mijn mooie oude goudvissen leefden hun laatste levensjaren dus bij mij in het appartement. Goudje overleed een jaar na de verhuizing op 22 februari 2020 op 19-jarige leeftijd. Zilvertje, die ik later 'Zilver' zou noemen bleef dus alleen achter. Helaas was hij fysiek niet zo goed meer door een een vergroeiing in zijn lichaam, daardoor besloot ik geen nieuwe goudvis bij hem plaatsen. Eigenlijk had ik helemaal niet verwacht dat Zilver langer zou leven dan Goudje, die altijd gezonder leek dan zijn vriend. Toch bleek Zilver een veel taaiere vis dan ik dacht, hij had een sterke wil om te blijven leven. 

Zilver haalde zijn 20e verjaardag in juni en ook het 20 jarig jubileum als mijn huisdier in september 2020. Hoewel hij steeds lastiger kon zwemmen haalde Zilver zelfs nog het jaar 2021, in november 2020 lag Zilver een tijdje op de bodem van het aquarium en dacht ik dat het nu echt voorbij was. 

Zilver herstelde zelfs daar weer van en ik was blij dat hij zelfs het jaar 2021 nog had gehaald. 

Helaas kon hij vanaf 11 januari 2021 definitief niet meer zwemmen en kwam hij niet meer van de bodem af. Nu wist ik wel dat het einde van zijn leven echt naderde, maar ik kon het niet aan om zelf de keuze te maken wanneer het genoeg was, dat was toch te moeilijk om te doen. 

Ik voerde Zilver nog een week lang met de hand, door hem op te pakken en vlak onder de waterlijn te houden. Hierdoor kon hij naar zijn vlokken happen, want ik wilde hem niet van de honger laten sterven. Na zo'n voersessie zakte hij weer naar de bodem terug. Op 18 januari 2021 was hij definitief moegestreden en overleed mijn vriend Zilver op de mooie leeftijd van 20 jaar en 6 maanden. Ik gaf hem een begrafenis in de tuin van mijn ouders, aangezien ik zelf geen tuin had om dit te doen. 

Ik hou altijd een speciaal plekje in mijn hart voor mijn mooie goudvissen Goudje en Zilver. Ik ben ze lang blijven missen, het duurde lang voordat ik het een plek kon geven, aangezien ik ze 19 en 20 jaar bij me heb gehad. Nadat ik mijn nieuwe goudvissen 2 jaar had kon ik het verlies een plek geven. 

Wel ben ik zeer dankbaar voor de langse tijd dat ik Goudje en Zilver als huisdier had en een mooie canvas aan de muur is een blijvende herinnering aan mijn twee goudvissen.

Goudje (2000-2020) en Zilver (2000-2021)

Goudje (2000-2020) en Zilvertje (2000-2021)

 

Naam: Zilver (Zilvertje) (rechts op de foto)

Soort: Gewone Goudvis

Geboren: 30 juni 2000

Periode als mijn huisdier: 30 september 2000 tot 18 januari 2021

Overleden: 18 januari 2021

Leeftijd: 20 jaar en 6 maanden

Extra info: Zilver was samen met Goudje en konijn Ben meeverhuisd van mijn ouderlijk huis naar mijn eerste eigen woning op 17 februari 2019, van de drie leefde Zilver uiteindelijk het langst in mijn eigen woning, hij haalde als enige van de drie het jaar 2021. Hij is met zijn 20 jaar en 6 maanden mijn oudste huisdier ooit en met 20 jaar en 3 maanden het huisdier dat ik het langst heb gehad. 

  

Naam: Goudje (links op de foto)    

Soort: Gewone Goudvis

Geboren: 30 juni 2000 

Periode als mijn huisdier: 30 september 2000 tot 22 februari 2020

Overleden: 22 februari 2020  

Leeftijd: 19 jaar en 7 maanden

Bublie (2004-2013) mijn andere goudvis:

Naam: Bublie    

Soort: Sluierstaart Goudvis

Geboren: voorjaar 2004

Periode als mijn huisdier: oktober 2005 tot 8 december 2013

Overleden: 8 december 2013

Leeftijd: 9 jaar

Extra info: Bublie was het huisdier van mijn Opa Boon van augustus 2004 tot juli 2005, toen Opa Boon in juni 2005 door zijn kwaadaardige hersentumor niet meer voor hem kon zorgen en in het ziekenhuis en daarna in een verzorgingstehuis ging, hebben wij Bublie in huis genomen vanaf oktober 2005, nadat hij eerst nog door de buurvrouw Rosa van Opa Boon tijdelijk werd verzorgd.

Jens (2021-heden), mijn nieuwe sluierstaart

 

 

 

 

 

 

Naam: Jens

Soort: Sluierstaart Goudvis

Geboren: 2 oktober 2020

Periode als mijn huisdier: 2 januari 2021 tot heden

Extra info: Jens kocht ik in dierenwinkel de Viskiet in Leiden op 2 januari 2021. Ik had vanaf november 2019 twee sluierstaarten (Dirk en Gio), waarvan Gio overleed op 31 december 2020. Omdat ik Dirk niet alleen wilde laten leven besloot ik om zo snel mogelijk een nieuwe vriend voor hem te kopen, aangezien Goudvissen beter niet alleen kunnen leven. Twee dagen later was daar dus Jens, maar Dirk overleed niet veel later in maart 2021, dus hadden de twee visjes slechts 2 maanden samen geleefd en toen was Jens dus al alleen overgebleven. Maar ook voor Jens kocht ik een paar dagen later een nieuwe vriend (Worthy). Bij dit schrijven (10-1-2024) heb ik Jens inmiddels 3 jaar als huisdier en gaat het gelukkig nu wel goed, Jens was na twee jaar al ouder geworden dan zijn voorgangers. Hij heeft nog 16 dagen tegelijk met Zilver in mijn huis gewoond, maar uiteraard niet in hetzelfde aquarium.

Worthy (vanaf 3-4-2021) en Jens (vanaf 2-1-2021)

Ernie en Bert (vanaf 8-5-2021) en Finn (3-3-2023)

 

Worthy en Jens in 2024

Foto's met Goudje, Zilvertje en Jens:

 

Foto van mijn 20e verjaardag met cadeau's, hier zwemmen Goudje en Zilvertje op de achtergrond in hun eerste aquarium.

Foto met Goudje en Zilvertje in hun tweede aquarium

Samen met Zilver in september 2000 bij ons 20-jarig jubileum, mijn trouwe vriend en mijn oudste huisdier ooit. 

 

Zilver in januari 2021, tijdens de laatste weken van zijn leven

Met Sluierstaart Jens

Met sluierstaarten Jens en Worthy in 2024

Tijdloop Stevenspark 2020

Tijdloop Stevenspark 2020, een mooie 2e plaats voor mij.

Op zaterdag 9 mei 2020 vond de eerste editie van de Tijdloop Stevenspark plaats.
De Tijdloop Stevenspark is een individuele tijdloop van 1,05 km om het Stevenspark in de Leidse wijk de Stevenshof heen, de wijk waar ik ben opgegroeid en 25 jaar heb gewoond.

Op dinsdagavond besloot ik dat ik bij gebrek aan hardloopwedstrijden zelf een hardloopwedstrijd zou gaan organiseren en ik besloot dat dat een 'tijdrit' voor hardlopers zou moeten zijn. Aan zo'n dergelijk concept wilde ik altijd al graag meedoen, maar deze wedstrijden worden bijna nooit ergens aangeboden. De corona crisis bood hiervoor een mooie kans, aangezien er niet samen gesport mag worden is een tijdloop waar elke deelnemer op een ander moment van start gaat ideaal voor de 1,5 meter samenleving, want die kan vrij gemakkelijk nageleefd worden.

Ik maakte dus het evenement aan en toen de aanmeldingen nog wat tegenvielen begon ik kennissen die graag hardlopen gericht uit te nodigen. Op vrijdagochtend had ik 5 deelnemers (inclusief mezelf) en uiteindelijk had ik zaterdagmiddag een startlijst met 9 deelnemers.

Tussen 18:50 en 19:50 uur zouden de 9 deelnemers van start gaan. Als eerste ging Matthieu (mijn clubgenoot van Voorschoten'97) van start. Hij zette de eerste tijd neer, die was 4:41.

Na Matthieu was ik zelf aan de beurt. Ik liep een hele goede 1 kilometer en liep een dik PR van 3:48 en daarmee zette ik mezelf voorlopig op de eerste plaats. Daarna kwam mijn broer Marnix aan de start, de verwachting was de Marnix de snelste tijd zou gaan neerzetten vandaag en dat gebeurde ook, hij liep naar 3:26 en had nu de snelste tijd neergezet.

Na Marnix volgde Lucas, die ik ken van mijn Scoutingvereniging. Lucas liep 4:15. Daarna was het de beurt aan mijn Bert Breed, mijn marathonmaat met wie ik in 2018 mijn eerste marathon in Leiden heb gelopen. Bert liep 4:55. Daarna volgde Scoutingvriend Robin die een mooie 4:08 neerzette.

Vervolgens kwamen nog drie scoutingmensen aan de start. Iris liep als enige dame naar 4:54, daarna volgden Luuk (4:35) en als laatste startte Lieuwe (4:14).

Nu iedereen zijn of haar kilometer had volbracht was duidelijk dat mijn broer Marnix de grote winnaar van de Tijdloop Stevenspark 2020 was geworden. Marnix kreeg daarom de trofee uitgereikt die ik de 'Coupe Walter Boon' had genoemd. Een grote beker die ik al een tijdje op mijn oude slaapkamer had staan en die hiervoor mooi gebruikt kon worden.

De tweede plaats was uiteindelijk voor mij, de mooie 3:48 de ik had neergezet bleek niet te overtreffen door de andere 7 deelnemers. Het zilver was dus voor mij, daar was en ben ik heel blij mee, ik haal niet vaak een individuele podiumplaats met hardlopen. De laatste keer dat dit gebeurde was in 2014, dus deze zilveren medaille was heel mooi!

De derde plaats was voor mijn scoutingvriend Robin Bastiaan die een mooie 4:08 liep over zijn kilometer. Voor Robin en Lucas was de Tijdloop een mooi alternatief voor de afgelaste Singelloop waar ze beide aan mee zouden doen.

Over de hele Tijdloop Stevenspark ben ik zeer tevreden. Alle deelnemers kregen nog een medaille van chocolade als aardigheidje, iedereen heeft een leuke avond gehad en dat is het belangrijkst. Ik ben er heel blij mee dat ik dit evenement heb georganiseerd.

Volledige uitslag Tijdloop Stevenspark 2020:

1. Marnix Boon 3:26
2. Walter Boon 3:48
3. Robin Bastiaan 4:08
4. Lieuwe Tabbers 4:14
5. Lucas van der Wiel 4:15
6. Luuk Filemon 4:35
7. Matthieu Hilgerson 4:41
8. Iris van Leeuwen 4:54 (snelste vrouw)
9. Bert Breed 4:55

Hardloopvierdaagse Leiden/Wassenaar 60 km (22-25 april 2020)

Hardloopvierdaagse Leiden/Wassenaar (22-25 april 2020)

Overzicht van mijn gelopen tijden:

1e etappe (22 april 2020): 16 km in 1:31:21
2e etappe (23 april 2020): 15 km in 1:24:56
3e etappe (24 april 2020):   8 km in 44:17
4e etappe (25 april 2020): 21 km in 2:05:49

Eindtijd: 60 km in 5:46:23


Tijdens de coronacrisis zijn alle hardloopevenementen van 14 maart tot 31 december 2020 afgelast. Ook kon er niet in clubverband getraind worden tot eind mei 2020. Daarom besloot ik om zelf een uitdaging te verzinnen waar ik normaal gesproken geen ruimte voor heb in mijn trainingsschema.

Dat werd een Hardloopvierdaagse van 60 kilometer. Ik wilde altijd graag meedoen aan de 60 km Hardloopvierdaagse in Apeldoorn, maar dat evenement werd in 2016 opgeheven en er is geen vergelijkbaar evenement in Nederland te vinden.

Nu ik er de tijd voor had besloot ik om zelf maar een hardloopvierdaagse als solo-project te organiseren. De Hardloopvierdaagse Leiden/Wassenaar was geboren. Van 22 tot 25 april zou ik deze gaan lopen. Het doel was om de 60 km binnen 6 uur te voltooien, dan zou ik hem volledig gelopen hebben op een snelheid van tenminste 10 kilometer per uur.

Dit haalde ik ruimschoots. Ik liep de Hardloopvierdaagse Leiden/Wassenaar uit in 5:46:23, dus ik had ruim 13 minuten sneller gelopen dan mijn doelstelling. Het was een leuke en pittige uitdaging. Van 4 duurloopjes achter elkaar krijg je best wel spierpijn. Jammer dat het niet in wedstrijdverband mogelijk was, maar zo'n evenement bestaat helaas niet meer.




Etappe 1 (Dag van Cronesteyn):
Vandaag begon op een woensdagavond mijn Hardloopvierdaagse de eerste 16 km van de 60 km uitdaging stond vandaag op het programma. Op de eerste dag ben je nog fris en is er nog geen spierpijn. Het was dus zaak om alvast wat marge op te bouwen voor de volgende etappes nu ik nog fris was. De bedoeling was om ruim binnen de 1:36 te finishen.


De route ging vanaf het Jacques Urlusplantsoen langs de Leidse kant van de Vliet via het Delftse Jaagpad richting Cronesteyn, waar ik een ronde doorheen liep. Na het rondje Cronesteyn richting de Voorschoterweg een grote ronde om het complex waar o.a. Scylla en Zwembad de Vliet zich bevinden, daarna een rondje Hooghkamerpark en via de Hooghkamerbrug weer terug naar het Jacques Urlusplantsoen. Ik liep met mijn camelbag (waterrugzak) om mezelf van genoeg water te kunnen voorzien tijdens de race. Aangezien er uiteraard geen verzorgingsposten waren.
De eindtijd was 1:31:21 en daarmee had ik mezelf al ruim 4,5 minuut marge bezorgd op het 6 uur schema. Wel zou het echte werk nu pas gaan beginnen.


Etappe 2 (Dag van Wassenaar)
Na de prima verlopen eerste dag was het nu tijd voor de 2e etappe, een 15 km langs het Valkenburgse Meer en de boerderijen in het Wassenaarse buurtschap Maaldrift. Dit was een rondje van 5 km die ik drie keer liep, de start/finish was in Wassenaar vlak naast het Valkenburgse meer, vlak naast de grens met Valkenburg. De spierpijn van gisteren was zeker voelbaar, maar ik kon er aardig doorheen lopen. Het was duidelijk de warmste etappe van de week, maar de temperatuur bleef onder de 20 graden, dus het was prima loopweer.
Het lukte mij vandaag om met 1:24:56 ruim onder de 1:30 te lopen en daarmee had ik weer ruim 5 minuten marge gepakt op het 6 uur schema. Dat was mooi meegenomen.


Etappe 3 (Dag van de Stevenshof)
Na 31 km in twee dagen was de 3e etappe een wat rustigere dag. Er stond nu maar 8 kilometer op het programma. 2 omlopen van 4 km door de Stevenshof, de wijk waar ik 25 jaar heb gewoond. Ik wilde deze ruim binnen de 48 minuten gaan lopen, om nog wat marge te pakken op het 6 uur schema. Helaas bleek tijdens het lopen dat ik me flink het vergist in de temperatuur. In de avond was de temperatuur gezakt naar 9 graden en ik was bijna net zo licht gekleed als tijdens etappe 2, toen het 10 graden warmer was. Ik had het zonder warming-up gedaan, waardoor ik eigenlijk koud aan deze etappe begon. Dat was te merken, ik warmde niet op, het bleef de hele etappe koud en ik was behoorlijk stijf en stram van de spierpijn. Toch wist ik op karakter naar 44:17 te lopen, maar ik was blij dat etappe 3 erop zat. Deze etappe bleek onverwacht mentaal de zwaarste te zijn.
Etappe 4 (Dag van de Vlietlanden)
De laatste etappe was qua kilometers het zwaarste. Er stond een 21 kilometer op het programma. Na drie etappes had ik 3:40:34 als tussentijd staan, wat betekende dat ik 2 uur en 19 minuten over de laatste etappe zou kunnen doen. Mijn doelstelling was echter om het in ieder geval binnen de 2 uur en 10 minuten af te ronden. Ik zou gaan voor een snellere eerste helft, want dan zou ik nog frisser zijn dan in de tweede helft. De route ging vanaf het Jacques Urlusplantsoen richting de Vlietlanden, een recreatie/natuurgebied in Leidschendam, waar ik een ronde omheen ging lopen. Daarna weer terug richting de Leidse Bos- en Gasthuiswijk (de wijk waar ik woon) en tot slot nog een stukje aan de Voorschotense kant van de Vliet, waarna de finish weer in Leiden in het Jacques Urlusplantsoen zou liggen. Uiteraard was de spierpijn zeker aanwezig, maar het lukte toch om daar doorheen te lopen en mijn eerste 10 km ruim binnen het uur af te ronden. Na 10 km ging mijn tempo wel steeds langzamer, en de laatste kilometers kwam ik zelf net boven de 6:00 per km uit, maar dat was niet erg, ik ging het einddoel halen! Na 21 km finishte ik in 2:05:49 en had ik de Hardloopvierdaagse Leiden/Wassenaar uitgelopen! Mijn totaaltijd was 5:46:23, waarmee ik zelfs ruim onder de 5:50 bleef.


Nu weet ik ook hoe het is om een Hardloopvierdaagse te lopen, het was een mooie uitdaging. En mocht het evenement in Apeldoorn weer terugkeren op de kalender, dan zal ik zeker gaan meedoen.

 

Leidse Singelloop

De Leidse Singelloop (2008, 2010-2016, 2018-2019, 2024)

De Leidse Singelloop is een echte klassieker en een loop waar ik in de periode 2008-2024 elf keer aan heb deelgenomen.
De opmerkelijke statistiek is dat ik bijna altijd een PR liep bij de Singelloop. T/m 2019 liep ik alleen in 2014 geen PR op de Singelloop. Mijn Singelloop van 2015 was zelfs mijn enige hardloop PR van dat jaar! 

In 2008 liep ik de Singelloop voor het eerst samen met mijn vader en broer. Mijn vader en ik finishten samen in 45 minuten, ik ging uiteraard wel iets eerder over de finish. Mijn broer was toen een paar minuten sneller. 

In 2019 liep ik voor de 10e keer de Singelloop uit, dat deed ik toen weer in een PR van 30:27 over 6,961 km en een PR op de 6 km (25:55).

In 2020 en 2021 werd de Singelloop afgelast door de Corona pandemie. In 2022 werd het parcours van de Singelloop gewijzigd, de start werd verplaatst naar de Lammermarkt, naast Molen de Valk. Hierdoor werd het parcours ook 600 meter korter.

In 2024 liep ik voor het eerst het nieuwe parcours van de Singelloop, mijn eerste deelname sinds 2019. 

Met deze verkorting van 600 meter had ik nu de kans om de Singelloop binnen het half uur te lopen. 

Ik ging hard van start en liep de 1e km net boven de 4 minuten. Dit was wel een pittig tempo voor mij, maar ik hield het snelle tempo lang vol. Na 5 km kwam ik door in 21:10, een van mijn snelste 5 kilometers ooit, ongeveer een halve minuut langzamer dan mijn PR van 20:44 uit 2017. 

Na 6 km kwam ik door binnen de 26 minuten, ik had het zwaar, maar ik zette op de brug richting de finish nog even aan om wat mensen in te halen en finishte in een prachtige 27:15, eindelijk de Singelloop binnen het half uur gelopen, dat is als Leidenaar toch wel iets moois! De Singelloop binnen het half uur lopen is in Leiden echt een dingetje. 

Mijn rentree bij de Singelloop na 5 jaar afwezigheid was hiermee zeer geslaagd! 

Hier een overzicht van mijn Singellopen:


2008 - 6,1 km in 45:00 PR (eerste hardloopwedstrijd van mij langer dan 1,25 km)
2010 - 6,5 km in 41:20 PR
2011 - 6,5 km in 34:37 PR
2012 - 6,6 km in 31:01 PR
2013 - 6,961 km in 32:57 PR
2014 - 6,961 km in 34:14
2015 - 6,961 km in 32:38 PR
2016 - 6,961 km in 31:59 PR
2018 - 6,961 km in 30:33 PR
2019 - 6,961 km in 30:27 PR

2024 - 6,3 km in 27:15 PR

 2019 - 10 medailles!

 2019

 2015

2024, de 6,3 km in 27:15! De 5 km tussentijd was 21:10 

Topklasseringen Groene Hardloop en Stevenshof Polderloop 2016

Stevenshof Polderloop 2016


Tijdens de Stevenshof Polderloop die plaatsvond in september 2016 was ik in bloedvorm.
Ik startte die dag op de 5 kilometer en ik merkte vrij snel dat ik in de top 10 aan het lopen was.
Mijn oma en opa stonden zoals gebruikelijk langs de route, die vlak langs hun huis liep.


Aan het einde van de Rijndijk ben je ongeveer op de helft en toen merkte ik dat ik waarschijnlijk op weg was naar een Top-8 klassering. Dit gaf mij extra motivatie om een tandje erbij te doen en ik finishte uiteindelijk in een tijd van 22:18. Toen moest ik even tellen wie er na de finish al binnen waren en toen kwam ik tot de conclusie dat ik op de 8e plaats was geëindigd overall in een 5 km loop met meer dan 20 lopers. Een mooi resultaat waar ik erg blij mee ben.

 

Groene Hardloop Zoeterwoude 2016

Maar het mooiste resultaat moest nog komen. Een week later liep ik op de laatste zondag van september de 6,1 km van de Groene Hardloop in Zoeterwoude-Dorp. Deze Groene Hardloop ging boven verwachting goed. De 6,1 km liep ik in 28:04, een prima tijd.

Belangrijker dan de tijd was ook vandaag de topklassering die ik behaalde. Ik bleek namelijk op de 8e plaats te zijn gefinisht bij de mannen in een klassement van 42 lopers. En overall had ik beslag gelegd op de 10e plaats in een deelnemersveld van 80 lopers!

Een prachtig resultaat, hier was ik heel blij mee!