CPC Loop 2025 - Halve Marathon PR met 3 minuten aan flarden gelopen (1:40:52)
Vijf jaar geleden liep ik voor het laatst de City-Pier-City Loop in Den Haag. Dit was het laatste weekend voor de corona lockdown en ik liep toen de halve marathon voornamlijk op karakter naar een PR.
Ik voltooide de 21,097 km in 1:43:55 en liep toen voor het eerst een sub-1:45 op de halve marathon.
De jaren die volgden ben ik niet meer in de buurt van dat PR gekomen. Tot ik in 2024 op de halve marathon van Leiden ineens weer 1:46 liep.
In december besloot ik om me na vijf jaar afwezigheid weer in te schrijven voor de CPC Loop. Dit leek me een mooie wedstrijd in voorbereiding op de Leiden Marathon en nu ik bij mijn nieuwe atletiekvereniging Leiden Atletiek ook weer veel meer plezier in de trainingen had gekregen had ik er ook vertrouwen in dat ik wel weer een snelle halve marathon kon gaan lopen.
Ik wilde toch graag opnieuw onder de 1:45 duiken, om aan mezelf te bewijzen dat ik in staat was om mijn niveau van 2019/2020 opnieuw te kunnen bereiken en misschien zelfs nog wel beter te worden dan toen.
Als werknemer van het Ministerie van Economische Zaken kon me aanmelden voor 'Rennen voor het Rijk' en op die manier gebruik maken van de omkleed faciliteit in het Rijksgebouw aan de Koningskade bij het Malieveld. Ik mocht twee introducees meenemen naar deze faciliteit en ik gaf deze tickets aan hardloopvrienden (en clubgenoten) Yara van Buuren en Merel Baaima. Helaas raakte Merel een week voor de loop geblesseerd, waardoor ik alleen met Yara zou gaan.
Yara ken ik van de Noordwijkse strandlopen in 2024, waar ik twee keer samen met haar de 8 km heb gelopen en we na de wedstrijd aan de praat raakten. Sindsdien zijn we hardloopvrienden geworden. Later bleken we toevallig onafhankelijk van elkaar lid te zijn geworden van Leiden Atletiek, maar dan wel in een verschillende trainingsgroep. Op Leiden Centraal kwam ik nog veel andere clubgenoten tegen waardoor het een gezellige heenreis werd.
Na het omkleden en een toespraak van Premier Dick Schoof (die zelf ook mee zou doen met de halve marathon). Gingen Yara en ik naar het startvak, waar wij in startwave 1 bij de voorste lopers van start zouden gaan.
 |
| Yara en ik klaar voor de start van de CPC halve marathon, waar we allebei een PR zouden gaan lopen. |
Op deze warme en zonnige lentedag ging Yara voor een tijd onder de 1:40 en ik voor een tijd onder de 1:45, wat betekende dat we tijdens de wedstrijd onze eigen weg zouden gaan. Yara had vooraf nog even de gewenste tussentijden op haar hand geschreven. Ik had dit niet nodig, want voor mij was de rekensom heel simpel, alle kilometers onder de 5:00 lopen zou mij naar mijn doeltijd brengen.
Tijdens de eerste kilometer liet ik Yara gaan en zocht ik naar een lekker tempo, haar tempo voelde voor mij wat te snel. De eerste kilometer ging met 4:36 ruim onder de 5:00. Dit was iets te snel, dus ik besloot een iets rustiger tempo te pakken, want 4:36 zou ik niet de hele race kunnen volhouden. De kilometertijden liepen daarna op, maar ik bleef ruim onder die 5:00. Dat kon ik met de Garmin ook goed in de gaten houden.
Ergens tussen km 4 en 5 zag ik trainingsmaatje Jelle Steenbeek langs het parcours, hij was als supporter naar Den Haag gekomen voor zijn vriendin Carmen en andere clubgenoten. Jelle ken ik al sinds begin jaren '10, toen we bij het Z&Z Circuit al vaak hetzelfde tempo liepen bij de 5 km loopjes. En sinds september trainen we ook in dezelfde trainingsgroep en we deden in december de Kortste Dag Loop (een 25x 400m estafette) als duo.
De 5 km ging in 24:06 en daarmee zat ik al meer dan 50 seconden onder de 25:00 die ik daar maximaal mocht doorkomen dat was alvast de eerste opsteker van de race. Bij de verzorgingspost voorzag ik mezelf van water en isotone energie drank en daarna het eerste energiegelletje.
Tijdens het 2e kwart van de race (km 5 tot 10) gingen de kilometertijden wat omhoog, maar nog altijd ruim binnen de 5:00 en de 10 km passeerde ik in 48:34, dus ik had de marge op het 1:45 schema weer verder uitgebreid. Ik merkte dat ik het tempo ook makkelijker kon volhouden dan 5 jaar geleden, toen was het al veel zwaarder rond de 10 km. Ik had ook nog energie om high fives uit te delen aan kinderen langs het parcours, dat is ook gewoon heel leuk, maar ik deed het alleen als ze aan de goede kant van de weg stonden. Want om er nou voor om te gaan lopen, dat is niet handig, want dat kost wel erg veel extra tijd.
Na de 10 km doorkomst besefte ik me dat ik vandaag een PR kon gaan lopen en ik besloot daar nu echt voor te gaan, want het ging gewoon heel soepel vandaag.
In hetzelfde tempo vervolgde ik de weg naar Scheveningen, waar ik op de 15 km doorkwam in 1:12:42. Het stuk over de boulevard van Scheveningen heeft de reputatie het zwaarste deel van het parcours te zijn. Maar dat was niet direct aan mijn kilometertijden te zien want die gingen niet omhoog.
Vanaf kilometer 17 begonnen de laatste 4 kilomter van Scheveningen rechtdoor richting de finish op het Malieveld. Dit stuk gaat "vals plat" naar beneden en dat deden mijn kilomtertijden ook. De bovenbenen begonnen wel zwaar te worden, dus ik had toch wel veel gegeven. Ook de rechterkuit werd een beetje stijf, maar dat ging nog wel goed.
Vanaf kilomter 19 zette ik een versnelling in en ik kwam op de 20 km alvast door in een nieuw PR (1:36:18), zo was het eerste PR van vandaag alvast binnen, maar ik wilde uiteraard nog meer dan dat.
Tijdens de laatste kilometer was het een feest van herkenning, ik werd aangemoedigd door trainingsmaatjes Danny Verbiest (die later op de dag een 39'er op de 10 km zou lopen), Sanne Bethe, Jelle Steenbeek en Thomas van Arend en clubtrainer Henny Tolboom. Ik zette mijn laatste versnelling in en de laatste kilometertijd was dan ook de snelste van vandaag met 4:22.
Ik zweepte de laatste meters voor de finish het publiek nog even op en ik kon juichend de finish passeren in een prachtig nieuw PR van 1:40:52 op de 21,097 kilometer! Hiermee had ik 3 minunten van mijn oude PR af gelopen, een prachtig resultaat.
Om dit te vieren besloot ik om mijn medaille ter plekke alsnog te laten graveren met mijn naam en eindtijd erin. Naast de euforie voelde ik me gelijk ook al eager voor een nieuw doel, want de 1:39 is nu echt dichtbij, dus daar wil ik in de nabije toekomst absoluut voor gaan!
Bij het Rijksgebouw had Yara op mij gewacht en zij vertelde mij dat ze ook een PR had gelopen. Yara had 1:37 gelopen, ruim onder haar streeftijd, dus we hadden allebei een heel mooi PR gelopen, maar ze had mij vandaag wel duidelijk verslagen. Bij de Zevenheuvelenloop was ik nog een paar seconden sneller geweest dan haar.
 |
| Twee blije lopers met een nieuw PR! |
Nadat we onze spullen in het Rijksgebouw hadden opgehaald ging Yara nog even een vriendin opzoeken in de stad en liep ik naar het Malieveld om nog even na te praten met clubgenoot Thomas, die als verassing was komen supporteren vandaag. Daar spraken we af om allebei voor de 1:39 te gaan in 2026, een mooie stip aan de horizon op deze zonnige en zeer geslaagde City-Pier-City Loop.
Thuis gekomen begon het grote nagenieten van een van de mooiste weekends van mijn leven. Want in hetzelfde weekend een halve marathon PR lopen en de Andries Kwik Bokaal winnen met de IJVL, dat is toch wel een heel zeldzaam succesvol weekend!
