Op 5 februari 2023 deed ik mee met de Asselronde, deze wedstrijd van 25 km is onderdeel van de Midwintermarathon Apeldoorn.
Ik liep hier een tijd van 2:22:39 en dat betekende een dik PR op de 25 km. Mijn vorige PR uit 2018 was 2:26:56.
Nadat ik in september 2022 het hardlopen weer had opgepakt, ongeveer 5 maanden na mijn kruisband blessure besloot ik mij in oktober in te schrijven voor de Asselronde.
Deze loop stond al lang op mijn verlanglijstje, maar het was er nog niet van gekomen. Daarnaast was ht goed om een doel te hebben om naartoe te werken, en kon ik eerst in november de 15 km van de Zevenheuvelenloop gaan doen als test en voorbereiding hierop.
Bovendien had ik nooit een echte wedstrijd over 25 km gelopen, het was een PR dat nog niet heel scherp stond naar mijn idee. Dit was ook een mooie rede om ervoor te gaan.
Het hardlopen ging steeds beter, maar ik was sinds mijn blessure nog ver van mijn oude niveau verwijderd. Op de 10 km kwam ik nog niet verder dan 49 minuten, waar ik in 2019 nog binnen de 45 minuten liep.
Vier dagen voor de Asselronde kreeg ik een verkoudheid, wat mij deed twijfelen om te gaan starten. Tot de ochtend van de start speelde ik nog met het idee om misschien dan maar de 16 km te lopen i.p.v. de 25, maar uiteindelijk besloot ik om gewoon voor de 25 km te gaan. Ik had eerder wel eens met een verkoudheid een halve marathon gelopen en besloot de uitdaging gewoon aan te gaan.
Na de treinreis maakte ik me in de Schouwburg van Apeldoorn klaar voor de start. Ik deed mijn compressiekousen aan voor de kuiten en had mijn waterrugzak en energie gelletjes bij me, zodat ik mezelf goed kon verzorgen tijdens de race.
Om 11:45 klonk het startschot en na 1 km kwam ik door rond de 5:40. Deze kilometertijden zouden mij een tijd van ongeveer 2:22 gaan opleveren, als ik dat tempo kon vasthouden. Dat besloot ik te gaan proberen en als absolute ondergrens had ik 2:30 gesteld, dan mocht ik niet boven de 6:00 per km gaan.
Na 3 km liepen we langs Sportpark Berg & Bos van AGOVV en vervolgens het stadspark Berg & Bos in. We lieten de bewoonde wereld achter ons en gingen de Veluwse bossen in. Na 5,5 km was 29:51 mijn tussentijd. Dat betekende dat ik op PR koers liep, het ging heel lekker en ik nam mijn eerste energiegel. Bij de verzoringsposten besloot ik wandelend te drinken, een advies van mijn marathonmaat Bert Breed. Na die 5,5 km liep het parcours vals plat omhoog tot ongeveer 85 meter boven NAP, deze hoogte bereikten we na 8 km, toen ik door het afgelegen dorpje Hoog-Soeren liepen. Hoog Soeren is met de hoogte tussen de 85 en 100 meter boven NAP het hoogstgelegen dorp van Nederland buiten Zuid-Limburg.
Nadat we Hoog Soeren verlieten ging het parcours weer naar beneden door het heidegebied richting het gehucht Assel. Tussendoor kwamen we bij de verzorgingspost bij het 10 km punt. Hier nam ik weer een gel en zag ik dat ik met de doorkomsttijd 56:39 nog steeds ruim onder het PR schema liep, ondanks dat ik door het 'klimmen' iets was vertraagd.
De ontvangst in Assel was leuk. Hier waren we bijna op de helft van de wedstrijd. Na weer wat kilometers door de bossen kwam ik na 15 km door na ongeveer 1:25, nog steeds mooi op PR schema.
Na de 15 km bereikten we de grote autosnelweg richting Apeldoorn. Hier ging het weer vals plat omhoog en dat duurde tot ongeveer 20 km. Bij het tussenpunt op 18,5 km zat ik op 1:47, hoewel ik flink vertraagd was door het klimmen zat ik nog steeds goed op PR schema. Wel voelde ik dat mijn kuiten het wat zwaar hadden door het lange vals plat omhoog lopen. Na 20 km ging het parcours weer aflopend naar beneden. Ik merkte dat ik weer kon versnellen. De halve marathon ging net bover de 2 uur en op de 22 km was mijn doorkomst 2:06, ik liep weer in op het PR schema.
Ik merkte dat ik euforisch werd naarmate de finish dichterbij kwam. Ik zou voor het eerst sinds juni 2021 weer een PR gaan lopen als ik dit tempo zou volhouden. Ook na 23 km zat ik nog goed en na 24 km kwam ik door in 2:17 en toen wist ik vrijwel zeker dat ik mijn PR dik ging verbeteren.
De laatste kilometer liep ik in een overwinningsroes. Ik was heel trots op mezelf, dat ik na mijn revalidatie weer zo'n goede prestatie kon neerzetten maakte me heel blij.
Kinderen langs het parcours kregen een high five en de laatste 400 meter balde ik meermaals mijn vuist. De laatste 100 meter legde ik juichend af. Ik zette mijn stopwatch stil om 2:22:39, wat ook mijn officiële eindtijd werd.
Hiermee was ik ruim 4 minuten sneller dan mijn PR van 2:26:56 uit 2018. Ik was zo ongelooflijk blij en trots op mezelf dat het gelukt was!
Zo werd de 25 km van de Asselronde mijn beste hardloopprestatie sinds 2020, want dit PR was zoveel mooier dan de 1500 meter in 2021. Zeker als ik de revalidatie erbij meeneemt, dat maakt het verhaal eigenlijk alleen maar mooier.
 |
| Juichend de laatste meters afleggen, dat was lang geleden voor mij! |
 |
| Na de finish, trots op mijn nieuwe 25km PR! |
