Mijn eerste teamwedstrijd bij de Rotterdam Ekiden
5 juli 2025, mocht ik mijn debuut maken op een ekiden wedstrijd, een ekiden is een marathon in estafettevorm, die je loopt in een team met 6 lopers verdeeld over 5 km, 10 km, 5 km, 10 km, 5 km en 7,195 km. De wedstrijd was de PAC Rotterdam Ekiden, waar ik mijn allereerste teamwedstrijd ooit zou gaan lopen.
We gingen met 2 volledige Leiden Atletiek teams meedoen met de Rotterdam Ekiden. Een dag nadat ik met 11 hardloopvrienden mijn 32e verjaardag bij mij thuis had gevierd, 4 van hen gingen vandaag ook mee naar de ekiden.
Ik was ingedeeld in het "funteam", het team dat niet voor een topklassering zou gaan lopen. Dit mixed team (Going To LA) bestond naast mezelf uit Rick van Ravensberg, Michael Schuuring, Anne Smit, Merel Heijl en Roos Guijt.
Daarnaast was er het snelle team dat met de 5 snelste mannen (Kevin Kloos, Danny Verbiest, Joey de Mol, Jeroen Bussmann, Casper Vedder) en de snelste vrouw Carmen Oosterkamp onder de prachtige teamnaam 'Carmens Angels' die voor een topklassering zouden gaan.
 |
| De groepsfoto van de 2 Leiden Atletiek teams! (vlnr: Walter, Jeroen, Carmen, Rick, Joey, Merel, Kevin, Roos, Danny, Casper, Anne en Michael) |
Nadat de groepsfoto's waren gemaakt mochten de startlopers zich klaarmaken voor de eerste etappe van de ekiden. Ik was blij dat ik pas als vierde aan de beurt was. Hierdoor had ik veel tijd om even te kijken hoe het wisselen in zijn werk ging en kon ik rustig lunchen en acclimatiseren.
Danny (Carmens Angels) en Rick (Going To LA) beten het spits af met de eerste 5 km. Rick mocht door een blessure niet voluit lopen, hij liep in een voor hem rustig tempo naar 22:02 met de hamster mascotte in zijn hand zijn 5 km. Rick wisselde op Michael, deze ultraloper maakte vandaag opmerkelijk genoeg zijn debuut op een 10 km wedstrijd, zoals hij zelf gekscherend zei "om van het gezeur van Kevin en Danny af te zijn", waarvan akte.
Michael kende een fenomenaal debuut op de 10 km, die hij in 40:26 liep, zo'n snelle debuuttijd is voor weinigen weggelegd. Hij wisselde op Anne, zij moest gelijk flink aanzetten om in de wisselzone Michael bij te kunnen houden. Anne is na een pittige blessure weer op de weg terug naar haar oude niveau. Ze liep een prima tijd op de 5 km met 26:10.
Toen was het de beurt aan mij. De race begon met in het wisselvak wachten tot ik Anne de baan op zou zien komen lopen. Toen het eenmaal zover was gaf zij mij de sherp, dat is de equivalent van de estafettestok bij ekiden wedstrijden. Wij liepen samen tot de start/finish en toen was het mijn beurt.
Ik had vooraf aangegeven de 10 km te willen lopen en dit verzoek werd door Jeroen ingewilligd. Ik had een duidelijk doel vandaag en dat was een sub45 tijd lopen. Dit had ik in april in Leuven ook gelopen (43:58) dus ik had het vertrouwen dat ik het weer kon doen.
Ik startte als een raket met een tempo onder de 4:00 per km op de atletiekbaan van PAC. Nadat ik de baan had verlaten liep mijn pace weer op. Mijn garmin had moeite om mijn pace nauwkeurig te meten en de cijfers schommelden daardoor heel erg. Maar na 1 km had ik de eerste echte indicatie, een doorkomst na 4:18 was ruim onder de 4:30 pace. Het eerste deel van de ronde van 5 km over de klinkers was niet heel fijn lopen, op een gegeven moment werd ik ingehaald door Kevin, de 4e loper van Carmens Angels en werd ineens mijn naam geroepen, dit bleek trainingsmaatje Naomi te zijn, die aan de overkant liep en met de ekiden meeliep in een ander team buiten Leiden Atletiek.
Na het keerpunt veranderden de klinkers in asfalt en toen werd het wat fijner lopen. Mijn kilometertijden schommelden in de range 4:26 - 4:31 en ik kwam de 5 km door in 22 minuten laag, waarmee ik goed op schema lag voor sub45, maar ik moest nog wel wat secondes winnen tijdens de 2e helft, want ik wist dat de 10 km ruim 100 meter langer was vandaag.
De doorkomst op de baan was leuk, hier kon ik weer lekker versnellen op het kunststof en werd ik 2x aangemoedigd door de andere Leiden Atletiekers, waar ik nog even naar zwaaide.
Ik pakte wat water en ging weer over de klinkers voor deel 2, ik had het hier behoorlijk zwaar, maar ik kon mijn tempo vasthouden en de kilometertijden binnen de 4:30 houden. Na het keerpunt besloot ik om de laatste 2 kilometer te versnellen. De gedachte om alles voor het team te willen geven stimuleerde ook om door te knallen.
De laatste ruime kilometer had ik toch nog wat over, want ik kon ook onder de 4:20 duiken. Aangekomen op de baan zag ik Merel, die na mij zou gaan lopen. Merel zette gelijk een stevig tempo in en dat hielp mij om door te knallen tot de finish. Nadat ik Merel de sherp had gegeven en nog een succes wenste met een schouderklopje finishte ik mijn 10 km in 44:46 en had ik dus 14 seconden overgehouden. Hiermee was mijn tweede sub45 op de 10 km een feit!
Nadat ik even op de baan ging zitten om bij te komen volgde ik de rest van de race langs de baan. Merel liep een mooie 20:46 op haar 5 km en wisselde daarna op Roos, die de laatste 7,195 km voor haar rekening nam.
Voordat Roos aan het lopen was finishten 'Carmens Angels' op een mooie 4e plaats. Wij juichten Roos toe tijdens haar eerste doorkomst op de baan en toen was het wachten op haar terugkomst zodat we met het hele team de laatste 100 meter gezamenlijk zouden lopen.
Roos zette de laatste 100 meter een behoorlijke eindsprint in en wij moesten echt volle bak gaan om haar dat stukje nog bij te kunnen houden. Maar dit lukte natuurlijk wel gewoon.
Zo finishte Roos in 30 minuten haar 7,195 km en was het eindresultaat van Team 'Going To LA' een mooie 3:04:27. Later bleek dat wij daarmee de 14e plaats bij de mixed teams hadden behaald in een klassement met 211 teams. Een hele mooie klassering en dat voor een "Fun team".
Deze zeer leuke dag sloten we af met een deelname aan de barbecue op het complex van PAC, waar wij het presteerden om 12 hardlopers op 2 campingbankjes te proppen. Gelukkig is dat voor lange afstand lopers met onze slanke posturen geen enkel probleem.
Dit debuut in een teamwedstrijd smaakt naar meer, dit wil ik zeker vaker doen!
